Dziedzictwo UNESCO: września 2016

Powstanie zabytkowego systemu hydraulicznego w Szusztar, składającego się z młynów, mostów, zapór wodnych oraz kanałów irygacyjnych, datowane jest na czasy Dariusza Wielkiego, czyli V wiek przed Chrystusem. Sercem systemu są dwa główne kanały na rzece Karun. Jeden z nich- Gargal- nadal używany jest w celu zaopatrzenia miasta Szusztar w wodę poprzez sieć tuneli, które kierują ją do młynów. Powstaje dzięki temu ogromny klif, którym woda kaskadami wpada do znajdującego się na dole zbiornika. Odpowiednia irygacja umożliwiła uprawę roślin i hodowlę zwierząt na obszarze 40,000 hektarów rozciągającym się na południu miasta. Kompleks hydrauliczny dopełniają budowle: Salasel Castel, czyli centrum operacyjne systemu wodnego, wieża, wskazująca poziom wody oraz liczne tamy. Stanowią one znakomite źródło informacji o technikach budowlanych starożytnego Elanu i Mezopotamii.

foto: Luca Cerabona

foto: g-squared

foto: Daniel LofredoRota

foto: Chris-45

fuente: www.amusingplanet.com

Most Band-e Kaisar

fuente: en.wikipedia.org

fuente: ruta-33.blogspot.com

Zamek Salâsel

fuente: realiran.org

W dolinie rzeki Wezery znajduje się 147 stanowisk prahistorycznych i 25 zdobionych jaskiń z okresu paleolitu. Dolina Vésre jest niezwykle interesująca z punktu widzenia etnologicznego, antropologicznego, jak również estetycznego, ze względu na malowidła naskalne, szczególnie w jaskini Lascaux, której odkrycie - w 1940 r. - stanowiło istotną datę w historii sztuki prahistorycznej. Liczne zwierzęta ukazane w scenach polowań zadziwiają precyzją szczegółów, bogactwem kolorów i żywością oddania.

Jaskinia Lascaux

Czas powstania malowideł określany jest na wczesny okres kultury magdaleńskiej (17 000 – 15 000 lat p.n.e.). Pochodzą z różnych epok i przedstawiają przede wszystkim zwierzęta. Na około 150 metrach korytarzy umieszczonych jest około 150 malowideł i ponad 15 000 rytów skalnych.

Replika jaskini, znana pod nazwą Lascaux II jest oddalona zaledwie o 200 metrów od oryginalnej jaskini. Została otwarta w 1983 roku, po 11 latach pracy lokalnych artystów pod kierownictwem Monique Peytral. Jaskinię można zwiedzać wyłącznie pod opieką przewodnika. Wycieczka trwa 40 min. Bilety można nabyć w Biurze Turystycznym w Montignac.

foto: William Cromar

foto: Ma Boîte à Image

foto: Choo Yut Shing

Schronisko skalne Abri de Cap Blanc znajduje się w departamencie Dordogne, niedaleko miejscowości Marquay. Odsłonięto tu dwa poziomy stratygraficzne związane ze środkową fazą kultury magdaleńskiej, datowane na ok. 15 tys. lat, zawierające wyroby krzemienne i kościane, w tym płytki zdobione rytami. Odnaleziono także grób zawierający szczątki ułożonej w pozycji skurczonej kobiety w wieku 25-35 lat.

fuente: www.seedordogne.com

fuente: ecogite-accueilvelo.fr

Jaskinia Rouffignac znajduje się w departamencie Dordogne, odkryto tu złożony szereg rozgałęziających się korytarzy, o łącznej długości ponad 1 kilometra. Malowidła i ryty znajdują się w prawie wszystkich częściach jaskini. Dominują przedstawienia mamutów, których jest ponad 100, co czyni z Rouffignac największe zbiorowisko przedstawień tych zwierząt okresu sztuki magdaleńskiej. Inne wizerunki przedstawiają żubry, konie, koziorożce, nosorożce oraz znaki geometryczne. Ich wiek szacowany jest na około 13 tysięcy lat p.n.e. Przed jaskinią znaleziono ślady osadnictwa mezolitycznego z okresu 9-8 tys. lat BP.

foto: Karl Steel

fuente: apuntes.santanderlasalle.es

Roc du Saint-Cirq

fuente: donsmaps.com

Le Moustier w Peyzac-le-Moustier

fuente: donsmaps.com

La Madeleine w Tursac

fuente: www.routeyou.com

fuente: www.pinterest.com

Nawis skalny Abri de Cro-Magnon znajduje się nad brzegiem rzeki Vézère w pobliżu Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil. W trakcie prac wykopaliskowych znalezione zostały fragmenty kości ludzkich: mężczyzny w zaawansowanym wieku, kobiety, płodu i dwóch innych osobników, przypuszczalnie mężczyzn. Ich wiek oceniany jest na ok. 27,5 tys. lat^, były to jedne z pierwszych znalezisk szczątków kopalnego podgatunku człowieka współczesnego, którego od nazwy stanowiska nazwano Człowiekiem z Cro-Magnon.

fuente: www.actualidadviajes.com

foto: Mary Harrsch

Abri du Poisson w Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil

fuente: mapio.net

fuente: mapio.net

Jaskinia Font-de-Gaume w Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil.

foto: Elisa

fuente. www.lascaux-dordogne.com

fuente: www.bontourism.com

fuente: www.pinterest.com

La Micoque w Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil

fuente: www.oldstoneage.com

fuente: www.donsmaps.com

La Mouthe w Les Eyzies-de-Tayac-Sireui

fuente: www.lazybearco.com

fuente: donsmaps.com

Laugerie-Basse w Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil. Odsłonięto tuwarstwy górnopaleolityczne związane z pobytem ludności kultury magdaleńskiej, zawierające liczne zabytki materialne, m.in. ostrza kamienne oraz płytki kościane pokryte rytami przedstawiającymi zwierzęta^. W 1872 roku w jaskini położonej na półce skalnej odkryto szkielet i czaszki kilku osobników Homo sapiens. Miejsce było zamieszkane do czasów epoki żelaza, z najmłodszych warstw wydobyto fragmenty ceramiki. oraz tzw. „bezwstydną Wenus”-magdaleńską figurkę wykonaną z kości słoniowej, przedstawiającą kobietę z przesadnie zarysowanym sromem. Była to pierwsza Wenus paleolityczna odkryta na terenie Francji.

fuente: www.lascaux-dordogne.com

fuente: commons.wikimedia.org

fuente: www.lascaux-dordogne.com

Laugerie-Haute w Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil. W trakcie wykopalisk pod nawisem odsłonięte zostały bogate sekwencje stratygraficzne, zawierające poziomy graweckie, oryniackie, solutrejskie i magdaleńskie. Znaleziska zawierają przykłady sztuki prehistorycznej, m.in. wykonaną z kości słoniowej figurkę kobiety (tzw. Wenus) i ryty na kościach.