Kochari – tradycyjny taniec grupowy. Armenia

Kochari tańczy się w święta państwowe i rodzinne oraz inne ważne wydarzenia społeczne. Uczestniczyć w nim mogą wszyscy, bez względu na płeć, wiek czy status socjalny, co wzmacnia szacunek i więzi społeczne. Jest to jeden z niewielu tańców,  którego tradycja, przekazywana z pokolenia na pokolenie, nigdy nie została przerwana. Isnieje wiele środków, mających na celu podtrzymanie tej tradycji: lekcje śpiewu i tańca w szkołach średnich, programy edukacji artystycznej przeprowadzane w młodzieżowych centrach kultury.  Ponadto w  1960 r. utworzono grupy taneczne a także organizacje prywatne organizujące kursy tańca. 

 

Rezerwat Biosfery Fanjinshan, Chiny 2018

Góra Fanjinshan to najwyższy szczyt pasma Wuling na Wyżynie Junnańsko-Kuejczouskiej w Środkowych Chinach. Fanjinshan stanowi rezerwat biosfery rozciągający się na wysokości 480-2570 m p.n.m. Jest to jedyny dobrze zachowany prymitywny ekosystem leśny na tej samej szerokości geograficznej na świecie. Żyją w nim m.in. endemiczne rokselany (rodzaj koczkodanów), tzw. złote małpy (Rhinopithecus brelichi). Od czasów dynastii Ming malownicze, mgliste zbocza góry Fanjinshan był świętym miejscem dla buddystów.  

fuente: http://edition.cnn.com

fuente: https://www.shanghaieye.com.cn

fuente: blog.absolutechinatours.com

fuente: china.org.cn

Dikopelo – muzyka ludowa Bakgatla ba Kgafela w regionie Kgatleng. Botswana

Muzykę“dikopelo” tworzy się za pomocą śpiewu i tańca bez użycia instrumentów muzycznych. Technikę najlepiej dominują członkowie starszyzny  Council of Advisors, którzy przekazują swoją wiedzę młodej generacji. W przeszłości "dikopelo" interpretowano w każdej wiosce, obecnie z powodu emigracji do bardziej nowoczesnych miejscowości, gdzie możny znaleźć inne rozrywki, coraz mniej ludzi posiada doświadczenie w tej dziedzinie.  Aby podtrzymać tradycję organizuje się konkursy muzyki "dikopelo". 

Kumbhamela w Indiach

Hinduistyczne święto, podczas którego zbierają się pielgrzymi oraz święci, mistrzowie duchowi i jogini. Najznakomitsza z kumbhamel to Mahakumbhamela (wielka-kumbhamela) odbywa się co 12 lat na przemian w jednym z czterech następujących miast: Allahabad, Haridwar, Ujjain, Nashik. Nieco mniejsze znaczenie dla prominentów i wyznawców całego hinduistycznego środowiska mają Ardhakumbhamele (pół-kumbhamele).  Legenda „Samudra manthan” („ubijanie oceanu”) opisana w Bhagawatapuranie, Wisznupuranie, Mahabharacie i Ramajanie głosi, że cztery krople nektaru nieśmiertelności (amrity), uronione z naczynia (Kumbha) spadły z niebios na Ziemię w cztery miejsca: Prayag (Allahabad), Haridwar, Udżajn i Nashik. Po dziś dzień w czasie wyznaczonym przez gwiazdy, w tych miejscach odbywają się festiwale – święta upamiętniające to wydarzenie. Wierzy się, że kąpiel w świętej rzece (Gangesie, Jamunie, Godavari bądź Sipra) podczas Kumbhameli oczyszcza całkowicie z grzechów. Święci (podążający drogą prawdy) sadhu całymi akharami (dosłownie regimentami) w barwnych pochodach udają się w wyznaczone dla siebie sektory, by celebrować tę chwilę. Lecz Kumbhamela to nie tylko rytualna kąpiel o świcie, przy sprzyjającej konstelacji Księżyca. 

Święto winobrania w Vevey. Szwajcaria

Tradycja związana z winobraniem w szwajcarskim mieście Vevey, dotyczy nie tylko społeczności winiarzy, ale także publiczności i miejscowych artystów. Pierwotnie w czasie święta był organizowany jednorazowy pochód. Obecnie święto trwa trzy tygodnie i odbywa się 15 pochodów. Bierze w nim czynny udział 5 tysięcy osób. Każde święto nawiązuje do tematów tradycyjnych, takich jak praca na roli, uprawa winogron, cykl pór roku czy braterstwo. W czasie obchodów są przyznawane nagrody dla  producentów wina. Obchodom towarzyszy muzyka i śpiewanie pieśni, takich jak Ranz des Vaches (pieśń alpejskich pasterzy krów). Świąteczne pochody, w których można także zobaczyć osoby przebrane w historyczne kostiumy lub niosące marmousets – drewniane figurki na kiju, udają się do sąsiedniej miejscowości, La Tour-de-Peilz. Święto jest organizowane co 20 lat. Bierze w nim udział wielu ochotników, którzy przygotowują je przez kilka lat. Przekazywanie wiedzy o święcie odbywa się w rodzinie lub przez Bractwo Winiarzy z Vevey, organizację non-profit. Do Bractwa  należą producenci wina i większość mieszkańców. Odpowiada ono za  koordynowanie wszystkich działań związanych z obchodami święta. Pielęgnowanie tradycji  umacnia ducha wspólnoty, podtrzymuje artystyczne życie w regionie oraz zapewnia poczucie kontynuacji kulturowej wśród mieszkańców. Wzbogaca również wiedzę o produkcji wina. Następny festiwal odbędzie się w 2019 roku.

                                                fuente: confreriedesvignerons.ch

                                                      fuente: rostigraben.ch

                                                             fuente: Unesco

                                             fuente: fetedesvignerons.ch

Kalifackie miasto Medina Azahara. Hiszpania 2018

Kompleks Medina Azahara leży na zboczu góry Sierra Morena, 8 km od Kordoby. Zbudowany na rozkaz pierwszego kalifa Al- Andalus - Abd al-Rahman III al-Nasir (891–961), jako symbol jego potęgi. Według legemdy nazwa al-Zahrá " kwiat" pochodzi od imienia ulubionej żony kalifa, która podsunęła mu pomysł wybudowania pałacu poza murami Kordoby.  Budowa rozpoczęła się między 936 a 940 rokiem. Już w 941 roku został poświęcony meczet. Władca w latach 947–948 przeniósł z Kordowy do kompleksu cały swój dwór. Prace budowlane trwały do śmierci kalifa w 961 roku, pochłaniając corocznie jedną trzecią budżetu państwa. Około 1010 Roku Medina Azahara została splądrowana. Dzieła zniszczenia dopełniły oddziały berberyjskich najemników, podpalając i burząc pałac. Najazd wymazał kompleks pałacowy i otaczające go miasto z mapy świata na prawie całe tysiąclecie. 

Samochodem dojedziecie autostradą A -341 ( kierunek Sewilla). W punktach informacji turystycznej w Kordobie kupicie bilety na bus, który odjeżdża z przystanku Paseo de Victoria (szpital Cruz Roja) lub naprzeciwko Mercado Victoria.

Godziny otwarcia:

 Od 16 września do 30 kwietnia, wtorek - sobota,  10.00 - 18.30. Niedziele i święta,  10.00 - 14.00.

Od 1 maja do 15 sierpnia, wtorek - sobota,  10.00 - 20.30. Niedziele i święta, 10.00 -14.00.

Nieczynne: poniedziałki, 1 i 6 lutego, 25 marca, 1 maja, 15 sierpienia, 1 listopada oraz 6 i 25 grudnia.

foto: Wendigo

foto: Fr Antunes

  foto: jrgcastro

foto: Septem Trionis

foto. Wei-ren

foto: Multivac42

foto: rose_runi

   foto: Multivac42 

Al-Qatt Al-Asiri – tradycyjna dekoracja ścienna w Asirze. Arabia Saudyjska

Spontaniczna sztuka polegająca na dekorowaniu ścian, szczególnie pokoi gościnnych. Kobiety zapraszają członków rodziny i razem malują wzory geometryczne na ścianach, co wzmacnia więzi rodzinne oraz pozwala przekazywać tę tradycję z pokolenia na pokolenie. 

Rzeźbienie w drewnie w Konjic. Bośnia i Hercegowina

Rzeźbienie w drewnie w  Konjic to sztuka mająca na celu dekorowanie mebli oraz przedmiotów ozdobnych, charakteryzująca się rzeźbionymi ręcznie motywami, które identyfikują każdego produktora. Niemal wszyscy mieszkańcy Konjic, niezależnie od wyznania czy grupy etnicznej zajmują się tym rękodziełem, co wzmacnia więzi  społeczne. Technika oraz wiedza przekazywana jest w warsztatach z mistrza na ucznia, a także w domach jako tradycja rodzinna.