9 maj 2025

Obserwatoria astronomiczne Kazańskiego Uniwersytetu Państwowego. Rosja 2023

Astronomiczne obserwatorium miejskie, leżące na terenie kampusu uniwersyteckiego, powstało w 1837 r. Budowla ma półokrągłą fasadę i obejmuje trzy zwieńczone kopułami wieże mieszczące instrumenty astronomiczne. 

fuente:https://es.gw2ru.com/

W podmiejskim obserwatorium Engelhardta, znajdującym się w parku z zabudową rezydencjonalną, wznoszą się budowle pozwalające na obserwację nieba. Obserwatoria zachowały się całkowicie wraz z wyposażeniem i obecnie pełnią głównie funkcje edukacyjne.

fuente. https://travel.by/2023/09/yunesko



5 maj 2025

Žatec i krajobraz chmielu Saaz. Chechy 2023

Krajobraz kulturowy ukształtował się tu na przestrzeni stuleci pod wpływem wciąż żywej tradycji uprawy i handlu najbardziej znaną odmianą chmielu, używaną na całym świecie do produkcji piwa. Dobro obejmuje wyjątkowo żyzne pola plantacji chmielu nad rzeką Ohrzą (Ohře), uprawiane nieprzerwanie od stuleci oraz zabytkowe wioski i budynki związane z przetwórstwem. Do objętych wpisem elementów urbanistycznych należy historyczne centrum miasta Žatec i jego część  przemysłowa z zabudową pochodzącą z XIX i XX w., zwana „przedmieściem praskim” (Pražské předměsti). Całość ilustruje ewolucję w rolnictwie i przemyśle oraz przemiany systemu społeczno-gospodarczego związanego z uprawą, suszeniem, certyfikacją i handlem chmielem od późnego średniowiecza po czasy współczesne.




fuente. https://www.czechtourism.cz/en

Okolica, której centrum jest Žatec słynie z uprawy chmielu. Uprawa chmielu jest również inspiracją corocznego chmielowego festiwalu – Dočesnej. W mieście znajduje się muzeum chmielu, znany Instytut Chmielarski oraz siedziby wielu firm zajmujących się handlem tym surowcem. Žatecki chmiel jest na świecie bardzo ceniony ze względu na dużą zawartość gorzkawych, aromatycznych substancji, w tym m.in. lupuliny.

fuente: https://www.forum24.cz/


fuente. https://commons.wikimedia.org/


fuente. Billy Wilson


fuente: https://www.e-chalupy.cz/ubytovani



fuente. https://www.turistika.cz/mista/zatec


fuente. https://ct24.ceskatelevize.cz/


fuente: https://madrid.czechcentres.cz/es/blog

fuente. https://espanol.radio

W barokowym pałacu  Stekník mieszkali właściciele lokalnych plantacji chmielu.

fuente. https://sever.rozhlas.cz/zamek-steknik

Kamienne bloki z wizerunkami jeleni i związane z nimi miejsca z epoki brązu. Mongolia 2023

Kamienne bloki z wyrytymi na nich postaciami jeleni, rozsiane na zboczach gór Khangaï w środkowej Mongolii, mają związek z obrzędowością świąteczną i pochówkiem zmarłych w okresie od ok. 1200 do 600 lat p.n.e. Liczące do 4 metrów wysokości, zagłębione w ziemi kamienne stele występują pojedynczo lub w skupiskach, prawie zawsze na obszarach, na których znajdują się  duże kopce grzebalne zwane khirgisüürs i ołtarze ofiarne. Wyobrażenia jeleni wyryte w kamieniu są stylizowane lub figuratywne. Kamienne stele są jedną z najważniejszych pozostałości kultury epoki brązu euroazjatyckich ludów koczowniczych, która rozwinęła się, a następnie stopniowo zaniknęła w okresie między II i I tysiącleciem p.n.e.

                                             fuente: https://historia.nationalgeographic


fuente. https://forbes.com.mx/forbes-life/viajes


                                                              fuente: bag_lady

 

15 kwi 2025

Dżerba: świadectwo wzorca osadniczego na wyspiarskim terytorium. Tunezja 2023

Seryjne dobro jest świadectwem zasiedlenia wyspy Dżerba ok. IX w. w warunkach półpustynnych i przy niedostatku wody. Główną cechą wyspy była mała gęstość zaludnienia, która doprowadziła do podzielenia jej na części samowystarczalne pod względem gospodarczym i wzajemnie ze sobą powiązane skomplikowaną siecią dróg, które łączyły również miejsca kultu i wymiany handlowej. Charakterystyczne osadnictwo na wyspie Dżerba, będące wynikiem jednoczesnego oddziaływania czynników środowiskowych, społeczno-kulturowych i gospodarczych, ilustruje przystosowanie stylu życia miejscowej ludności do środowiska naturalnego ubogiego w wodę.

Houmt-Souk to największe miasto na wyspie (ponad 20 000 mieszkańców).

fuente. https://blogs.lavozdegalicia.es


fuente. https://mx.pinterest.com/pin/621496817363787151/

Mury Borj El Kebir w Houmt Souk

fuente: https://www.westend61.de/es

Synagoga Ghriba 

fuente: https://www.getyourguide.com


fuente. https://exploramum.com


fuente: https://www.tripadvisor.es/

Meczet Jemaâ Fadhloun.

                                                fuente. https://djerba.holiday 



fuente: https://lepetitjournal.com

                                             fuente: https://naturenews.africa/unesco


Podziemny meczet Sedouikech.

fuente: https://www.got2globe.com/

14 kwi 2025

Krajobraz kulturowy Zagorochorii. Grecja 2023

Małe kamienne wioski, leżące daleko w górach w północno-zachodniej Grecji, znane jako Zagorachoria, wpisane są w wiejski krajobraz zachodnich stoków północnej części pasma górskiego Pindos. Wioski o tradycyjnej architekturze, przystosowanej do topografii górskiej, w charakterystyczny sposób skupione są wokół centralnie położonego placu, na którym rośnie platan, i otoczone świętymi lasami pielęgnowanymi przez miejscową ludność. 

fuente.https://www.muchbetteradventures.com/ 


fuente: https://whc.unesco.org/

45 wiosek łączyły górskie ścieżki i kamienne mosty aż do zbudowania asfaltowych szos w latach 50-tych. 

Zagori Central (Agios Minas, Ano Pedina, Aristi, Asprangeloi, Vitsa, Dikoryfo, Dilofo, Dipotamo, Elati, Elafotopos, Kaloutas, Kato Pedina, Manassis, Mesovouni, Monodendri

                                                          Aristi

fuente: https://www.idesignarch.com/

                                                             Vitsa

fuente: https://depositphotos.com/

                                                             Dilofo

fuente:https://www.bing.com/

                                                           Kaloutas

fuente: https://www.allovergreece.com/

Zagori Este (Agia Paraskevi, Anthrakitis, Greveniti, Demati, Doliani, Elatochori, Itea, Kavallari, Karyes, Kastanon, Makrino, Petra, Potamia, Tristeno, Flambourari)

                                                             Itea


                                                      Makrino

fuente. https://jp.pinterest.com/

                                                         Potamia

                                                                            fuente: https://nikana.gr/

                                                        Papigko

fuente: https://www.greece-is.com/5

Tymfi (Vradeto, Vrysochori, Iliochori, Kapesovo, Kipoi, Koukouli, Laista, Leptokarya, Negades, Skamneli, Tsepelovo, Frangades)

                                                     Vrysochori

fuente: https://epirusexplorer.com/

                                                         Iliochori

fuente: https://www.allovergreece.com

                                                           Vovousa

fuente. https://www.bing.com/

12 kwi 2025

Pustynie turańskie z mroźnymi zimami. Kazachstan, Turkmenistan, Uzbekistan 2023

W skład dobra transgranicznego wchodzi 14 obszarów pustynnych w Azji środkowej, leżących w strefie umiarkowanej między Morzem Kaspijskim a wysokimi górami turańskimi. Panują tu ekstremalne warunki klimatyczne z mroźną zimą i gorącym latem. Świat roślin i zwierząt przystosowany do trudnych warunków jest niezwykle zróżnicowany. W pasie rozciągającym się ze wschodu na zachód na przestrzeni ponad 1500 km występuje znaczne zróżnicowanie ekosystemów pustynnych. Poszczególne części składowe dobra wzajemnie się dopełniają pod względem bioróżnorodności, typu pustyni i zachodzących tu procesów ekologicznych. 

fuente. https://www.mundandy.com


fuente: https://www.bing.com


fuente: https://iucn.org/news

 

Oś kosmologiczna Yogyakarty i jej zabytki. Indonezja 2023

Do 1755 r. miasto należało do sułtanatu Mataram, po jego podziale powstał m.in. sułtanat Yogyakarta[w innych językach, który później stał się protektoratem holenderskim. W czasie II wojny światowej pod okupacją japońską, w latach 1946–1950 pełniło czasowo funkcję stolicy Indonezji, gdyż Batawia była okupowana przez Holandię. 

Centralna oś Yogykarta została wytyczona w XVIII wieku przez sułtana Mangkubumi i do dziś pełni funkcje związane z rządzeniem i tradycjami kulturalnymi na Jawie. Oś północ-południe, licząca 6 km, łączy Wzgórze Merapi i Ocean Indyjski ze znajdującym się pośrodku pałacem Kraton. Na północy i na południu wzdłuż osi leżą emblematyczne obiekty powiązane ze sobą funkcjami obrzędowymi. Oś reprezentuje główne wierzenia o Wszechświecie obecne w kulturze Jawy, w tym wierzenia dotyczące cykli życia.

Najważniejszym zabytkiem jest Keraton lub Kraton, pałac sułtański zbudowany w latach 1755–1795 w Yogyakarcie, podczas panowania sułtana Hamengkubuwono I. Kompleks pałacowy składa się z komnat ceremonialnych, sali tronowej, meczetu, pawilonów dla gości. Znajdują się tu również koszary, odlewnie uzbrojenia i amunicji oraz dwa place defilad. Do dyspozycji rodziny królewskiej jest również rozległy ogród. Cały kompleks jest otoczony murem.

fuente. https://www.getyourguide.es/yogyakarta


fuente. https://authentic-indonesia.com/blog/


fuente. https://fadami.indozone.id/news

Zamek na wodzie Tamansari został zbudowany w 1758 roku jako ogród, mieszkały tu konkubiny sułtana. Leży w odległości 2 km. od pałacu Kraton.

fuente. https://www.istockphoto.com


fuente. https://villaborobudurresort.com
 

Sumur Gumuling leży w pobliżu  Tamansari. Jest to okrągły meczet z podziemnymi tunelami. 

fuente. https://www.tripadvisor.es


fuente.  https://www.tripadvisor.es

10 kwi 2025

Wulkany i lasy Montagne Pelée i Pitons północnej Martyniki. Francja 2023

Montagne Pelée – drzemiący wulkan położony w północnej części wyspy. Wznosi się na wysokość 1397 m n.p.m. Nazwa wulkanu oznacza po francusku „łysa góra” i została nadana około 1635 r. przez pierwszych europejskich osadników, którzy mogli zaobserwować zniszczenia po niedawnej erupcji. Najbardziej znana erupcja wulkanu Pelée miała miejsce 8 maja 1902. Powstała wówczas lawina piroklastyczna zniszczyła całkowicie pobliskie miasto Saint-Pierre, powodując śmierć około 30 tys. osób. 




Pitons du Carbet – pasmo górskie pochodzenia wulkanicznego, ciągnie się na przestrzeni 80 kilometrów w północno-centralnej części wyspy. Zbocza gór porośnięte są bujną roślinnością tropikalną. Poprowadzono tędy kilka szlaków turystycznych. Przez góry przebiega też szosa łącząca miasta Fort-de-France i Morne-Rouge. Szczyty te zaliczają się do najwyższych na wyspie, do pasma nie należy jednak najwyższa góra Martyniki Montagne Pelée.



Na terenie seryjnego dobra występują gatunki zagrożone w skali światowej, zwłaszcza Allobates chalcopis, gatunek endemicznego płaza z rodziny Aromobatidae, Erytrolampus cursor, gatunek węża z rodziny połozowatych i kacyk kasztanowogłowy, endemiczny gatunek ptaka.