16 sie 2015

Park Narodowy Lushan. Chiny 1996

Górzysty region w pobliżu miasta Jiujiang w prowincji Jiangxi we wschodnich Chinach. Krajobrazy Lushan były tematem licznych wierszy i obrazów. Region był również przez wieki duchowym centrum chińskiej cywilizacji. Tworzył tu m.in. prekursor chińskiej poezji ludowej Tao Yuanming, pracowali tu także Lu Xiujing - autor pierwszej kroniki taoizmu, Zong Bing - pierwszy teoretyk chińskiego malarstwa przyrodniczego, Wang Xizhi - największy mistrz chińskiej kaligrafii i Hui Yuan - prekursor chińskiego odłamu buddyzmu. 
W regionie zachowały się trzy obiekty, odzwierciedlające główne okresy w historii Cesarstwa Chińskiego: Klasztor buddyjski Donglin Si (Świątynia Wschodniego Lasu) wzniesiony przez Huiyuana, upamiętniający  pojawienie się chińskiego buddyzmu w epoce dynastii Jin. Bailudong Shuyuan (Akademia Jaskini Białego Jelenia) – miejsce, w którym filozof Zhu Xi rozwinął ideę neokonfucjanizmu. Zespół kolonialnych budowli z końca XIX w. od kamiennych domów przypominających architekturę południowych Niemiec po kościoły w stylu francuskim i hotele w stylu wiktoriańskim. Pochodzą one z okresu, kiedy Lushan było ulubionym kurortem wypoczynkowym europejskich kolonizatorów i ośrodkiem ekspansji zachodniej kultury w Chinach.

                                                   fuente:  www.4gress.com


                                                               fuente: www.685.com



                                                           fuente:  www.zkx.cc


                                                   fuente: www.gouketsu.com

                                                  fuente: www.gouketsu.com

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz