27 paź 2015

Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni. Polska 1978, 2013

Od XIII wieku do 1772 wchodziły w skład żup krakowskich. Wielicka kopalnia liczy 9 poziomów, z których pierwszy – poziom Bono – sięga na głębokość 64 metrów, zaś ostatni leży 327 metrów pod powierzchnią Ziemi. Łączna długość chodników łączących około 3000 wyrobisk (chodników, pochylni, komór eksploatacyjnych, jezior, szybów, szybików) przekracza 300 km. 

W kaplicy św. Kingi znajdują się relikwie św. Kingi; jest to największa na świecie podziemna świątynia, o wymiarach ok. 54 m długości, ok. 18 m szerokości i ok. 12 m wysokości. Kaplica znajduje się 101 metrów pod ziemią i jest jedną z największych atrakcji wielickiej kopalni. Posadzka jest wyrzeźbiona w jednolitej solnej bryle, a żyrandole sporządzone są z solnych kryształów. W kaplicy znajdują się płaskorzeźby ilustrujące wydarzenia z kart Nowego Testamentu i ponad stuletnia szopka.
 
                                                          foto: teachandlearn


                                                           foto: Nick Moulds


                                                                                   foto: teachandlearn



                                                                                  foto: teachandlearn 


Komora Janowice powstała w XVII wieku. Sól kamienną w Wieliczce zaczęto wydobywać z końcem wieku XIII podczas panowania w Krakowie księcia Bolesława Wstydliwego i jego żony świętej Kingi. Według legendy, zanim Kinga przybyła z Węgier do stolicy Polski, chciała podarować swej nowej ojczyźnie wyjątkowy prezent. Dowiedziawszy się, że w Polsce nie wydobywa się soli kamiennej, poprosiła swego ojca, króla Belę IV o jedną z węgierskich kopalń soli. Król przychylił się do prośby córki.
 
                                                                                   foto: teachandlearn  



                                                                                foto: Victor Wong



                                                                                    foto: Victor Wong



                                                                          foto: Wojciech Doganowski 



                                                                      foto: Wojciech Doganowski 



                                                                                foto: teachandlearn 


Początki kopalni w Bochni sięgają roku 1248, kiedy to odkryto pokłady soli kamiennej. Odkrycie to jest związane z legendą o św. Kindze. Okolice Bochni znacznie wcześniej, bo od ok. 3500 lat p.n.e. były znane z uzyskiwania soli przez odparowywanie wody z solanki (sól warzona). Studnie solankowe w rejonie Babicy stały się zalążkiem dwóch szybów Gazaris i Sutoris, w których zaczęto wydobywać sól metodami górniczymi. Szyb Sutoris jest eksploatowany do dzisiaj. Kopalnia była przedsiębiorstwem królewskim, przynoszącym olbrzymie dochody Rzeczypospolitej. W 1368 roku Kazimierz Wielki wydał dokument zwany Statutem żupnym, który ustanawiał zasady organizacyjne żup solnych i prawa rządzące sprzedażą soli. W tym czasie eksportowano sól do Rusi i na Węgry. W kopalni pracowało od 120 do 150 osób.

                                                           foto: KoprowskiT


                                                                foto: Michał



                                                                 foto: KoprowskiT


Hotel  
                                                                    foto: KoprowskiT


Kościół z XVI w.
                                                                  foto: KoprowskiT


                                                                foto: KoprowskiT 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz