Dominującą wśród kirgiskich koczowników formą ekspresji kulturalnej jest
narracja eposów, która przetrwała przez wieki wyłącznie w formie
przekazu ustnego. Sztuka akynów – kirgiskich opowiadaczy eposów, łączy w
sobie śpiew, performance, improwizację i kompozycję muzyczną. Eposy są
przedstawiane podczas uroczystości religijnych, prywatnych obchodów
okolicznościowych i świąt narodowych. Ważnym eposem kirgiskim jest licząca tysiąc lat
trylogia Manas, w skład której wchodzą eposy Manas, Semetej i Sejtek. To
arcydzieło jest warte uwagi nie tylko ze względu na swoją wyjątkową
długość (jest 16 razy dłuższe od Iliady i Odysei Homera), ale również ze
względu na bogactwo treści. Manas uwiecznia
ważne wydarzenia z burzliwych dziejów historii Kirgistanu, począwszy od
IX wieku.
Trylogia kirgiska: Manas, Semetej i Sejtek
Trylogia opiewa zjednoczenie się rozproszonych ludów w jeden naród. Jest
świadectwem pamięci historycznej narodu kirgiskiego i zawdzięcza swe
przetrwanie opowiadaczom, którymi mogą być mężczyźni i kobiety w każdym
wieku. Stają się oni opowiadaczami po tym, jak nawiedza ich proroczy
sen, uważany za znak dany przez bohaterów eposu. W czasie opowiadania
popadają oni w stan zbliżony do transu. By odtworzyć dawną atmosferę
epopei, posługują się różnymi formami narracji, wybijaniem rytmu,
modulacją głosu i gestykulacją. Opowieść może trwać bez przerwy przez 13
godzin. Trylogia opowiadana jest z różnych okazji, począwszy od świąt
wiejskich po święta narodowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz