15 sty 2016

Stralsund i Wismar – średniowieczne miasta hanzeatyckie. Niemcy

W XIV i XV w., leżące nad Bałtykiem średniowieczne miasta Stralsund i Wismar, były ważnymi ośrodkami handlowymi Hanzy. W XVII i XVIII w. znalazły się pod panowaniem szwedzkim i stały się szańcami i ośrodkami administracyjnymi Szwecji na ziemiach niemieckich. Przyczyniły się do rozwoju charakterystycznego w regionie Bałtyku typu budownictwa gotyku ceglanego i związanych z nim technik, czego przykładem jest kilka ceglanych kościołów, ratusz w Stralsund oraz liczne domy mieszkalne, kupieckie i rzemieślnicze, ilustrujące rozwój architektury ceglanej na przestrzeni wieków.

W wyniku przemieszczania się ludności niemieckojęzycznej na tereny wschodnie tereny dzisiejszego Stralsundu zostały zasiedlone, a w 1234 roku rugijski książę Wisław I przyznał miastu prawa miejskie. Początkowo obszary te zamieszkane były przez Słowian, tłumaczy to słowiańskie pochodzenie nazwy miasta: stral oznacza grot strzały bądź włóczni. Zakończenie –sund to w językach germańskich określenie na cieśninę morską i odnosi się w tym przypadku do cieśniny Strelasund. Stralsund  stał się szybko jednym z najważniejszych nadbałtyckich miast handlowych, głównie dzięki osadnikom z Westfalii, w XIV wieku stał się najważniejszym po Lubece miastem hanzeatyckim na południowym wybrzeżu Bałtyku.
Wizytówką Starego Rynku jest kościół św. Mikołaja oraz ratusz – jako jeden z najważniejszych niesakralnych budowli północnoniemieckiego gotyku ceglanego, a także Dwór Artusa (w którym już w XIV wieku organizowano oficjalne przyjęcia i przyjmowano ważne osobistości), kamienica Wulflama, Commandantenhus (dawna siedziba dowódcy szwedzkiego garnizonu) oraz współczesny blok z wielkiej płyty – które wspólnie tworzą swoisty przekrój przez architektoniczną historię miasta.

Kościół św. Mikołaja (1276)

                                                            foto: Uwe Fischer 


                                                               foto: Uwe Fischer 


Ratusz
                                             foto: Caroline et Louis VOLANT


                                              foto: Uwe Schwarzbach


                                                              foto: Uwe Fischer 


                                                                   foto: Uwe Fischer


Kościół Mariacki od 1625 do 1647 był  najwyższym budynkiem świata.

                                                        foto: Caroline et Louis VOLANT



                                                      foto: Uwe Fischer



                                                foto: Caroline et Louis VOLANT


                                                             foto: Uwe Fischer 


Wismar pierwotnie był osadą słowiańską. Prawa miejskie otrzymał około 1229 roku. W latach 1257–1358 był rezydencją książąt meklemburskich. Podczas wojny trzydziestoletniej w latach 1628–1632 był siedzibą „floty wismarskiej” habsburskiej Ligi Katolickiej, której podstawą była stacjonująca tu od 8 lutego 1629 polska flota wojenna króla Zygmunta III Wazy. 22 stycznia 1632 miasto skapitulowało a cała „flota wismarska”, w tym flota polska, przejęta została przez Szwedów.
Mimo licznych nalotów bombowych w czasie II wojny światowej zabytkowa część Wismaru zachowała praktycznie w całości swój średniowieczny (XIV wieczny) układ urbanistyczny. 

                                                          foto: baerchen57


                                                     foto: Mundus Gregorius


Tutejszy rynek jest jednym z największych w kraju. W jego centralnym punkcie znajduje się  Wasserkunst; wzniesiona  w latach 1580-1602 według projektu niderlandzkiego architekta Philippa Brandina z Utrechtu, która pełniła rolę studni miejskiej.

                                                            foto: harry_nl


                                                    
                                           foto: Fathoni Triyoga Rachmatullah


Klasycystyczny budynek ratusza miejskiego (1817 - 1819)

                                                                foto: enbodenumer 


                                                       Alter Schwede (Stary Szwed)
                                                              foto: Gertrud K.


 Schabbellhaus ( 1569 y 1571), dziś muzeum.

                                                         foto: Gertrud K.


                                                                 foto: Gertrud K.


                                                                   foto: Gertrud K.


                                                            foto: Gertrud K.


Kościół św. Mikołaja jest jedynym z trzech największych kościołów w Wismarze, który bez większych zniszczeń przetrwał II wojnę światową. 

                                                     foto: Diana Nyffenegger

80 metrowa wieża kościoła św. Marii jest nadal widocznym symbolem miasta. Podczas II wojnych światowej budynek uległ zniszczeniu.

                                                                foto: enbodenumer



                                                       foto: Diana Nyffenegger


                                                             foto: Diana Nyffenegger

Wismar było jednym z miast, w których kręcono film Nosferatu – symfonia grozy Friedricha Wilhelma Murnaua.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz