13 lis 2016

Karagöz i âşıklık. Turcja

Teatr cieni Karagöz
Forma tradycyjnego tureckiego teatru cieni, w którym wykorzystuje się wykonane ze skóry wielbłądziej lub wołowej lalki zwane tasvirs. Są one w kształcie postaci ludzkich lub przedmiotów, a ich cień odbija się od źródła światła na rozpiętym z przodu płóciennym ekranie. Przedstawienie rozpoczyna pojawienie się pierwszej postaci, która wprowadza widzów w temat, po czym znika ze światła przy dźwiękach przenikliwego gwizdu, ustępując głównemu przedstawieniu, które może obejmować śpiew, muzykę wykonywaną na tamburynie, recytację wierszy, mitów, językowe łamańce i szarady. Komiczne opowieści prezentują głównie postaci murarza Karagöz i kowala Hacvat, także inne postaci, jak kabaretowa śpiewaczka o imieniu Kantocu czy iluzjonista Hokkabaz. Teatr jest obsługiwany przez jednego mistrza (Hayali), który poruszając figurkami, użycza im głosu. Towarzyszyć mu mogą jeden lub kilku asystentów, którzy w ten sposób uczą się trudnej sztuki animacji lalkami (tasvirs) oraz akompaniują mu muzycznie. Kiedyś przedstawienia prezentowane były głównie w kawiarniach i na placach, szczególnie podczas Ramadanu i ceremonii obrzezania, dziś grywane są w teatrach, szkołach i salach w dużych miastach, gdzie przyciągają rzesze widzów.

                                               fuente: For 91 Days in Istanbul


                                                 fuente: www.googlemynet.com


                                                        fuente: www.bursa.com.tr


Tradycja bardowska Âşıklık
Tradycja przedstawień podtrzymywana  przez wędrownych bardów zwanych âşıks. Ubrani w tradycyjne stroje, przygrywając na instrumencie smyczkowym saz, występują często na weselach, w pijalniach kawy i przy okazji wielu innych publicznych spotkań. Wiersze, które recytują, opowiadają najczęściej o miłości i są napisane rytmicznymi sylabami, kończą się zawsze czterowierszem, w którym bard wypowiada Mâhlas, swój artystyczny pseudonim. Ich improwizowane przedstawienia mogą zawierać także rebusy, opowieści ludowe, słowne pojedynki z innymi bardami. Podczas niektórych uroczystości, jak wesele, âşıks pełnią też funkcję mistrzów ceremonii i przewodników, a ich sztuka wzbogaca codzienne i odświętne życie Turków.

                        fuente: 유네스코와 유산 - 유네스코한국위원회

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz