12 gru 2016

Przestrzeń kulturowa San Basilio de Palenque i Muzyka na marimbę. Kolumbia

Przestrzeń kulturowa Palenque de San Basilio
Liczące około 3500 mieszkańców miasteczko Palenque de San Basilio usytuowane jest u podnóża gór Montes de Maria, na południowy wschód od stolicy regionu, Kartageny. Założone w XVII wieku przez zbiegłych niewolników, było jedną z zamkniętych osad otoczonych murami, zwanych palenques. Spośród wielu podobnych osad istniejących w przeszłości, do dziś przetrwało tylko San Basilio. Przestrzeń kulturowa Palenque de San Basilio obejmuje praktyki społeczne, medyczne i religijne, jak również tradycje muzyczne i przekazu ustnego, z których wiele ma korzenie afrykańskie. Organizacja życia społecznego oparta jest na sieci powiązań rodzinnych i pokoleniowych, zwanych ma kuagro. Przynależność do kuagro wiąże się z zespołem praw i obowiązków wobec pozostałych członków grupy oraz z poczuciem silnej wewnętrznej solidarności wobec całej społeczności. Zarówno codzienne obowiązki, jak i organizacja specjalnych wydarzeń podejmowane są wspólnie przez wszystkich członków kuagro. Złożone rytuały pogrzebowe czy uzdrowicielskie świadczą o istnieniu ścisłych ram kulturowych, wytyczających zasady życia i śmierci w społeczności palenques. Określone utwory muzyczne: Bullernege sentado, Son palenquero lub Son de negro towarzyszą grupowym uroczystościom, takim jak chrzciny, wesela i święta religijne, ale wykonywane są także w czasie wolnym od pracy. Kluczowy element przestrzeni kulturowej Palenque de San Basilio stanowi język palenquero, jedyny w Ameryce Łacińskiej język kreolski, którego słownictwo wywodzi się z hiszpańskiego, a struktura gramatyczna z języków z grupy Bantu.

                                                       fuente: asomecosafro


                                                         fuente: Fundación Semana


Gra na marimbie, pieśni i tańce tradycyjne z regionu Południowego Pacyfiku (Kolumbia) i prowincji Esmeraldas (Ekwador)
Opowieści i poematy śpiewane przez mężczyzn i kobiety w czasie świąt i uroczystości, religijnych i świeckich są afirmacją życia, stanowią formę modłów zanoszonych do świętych lub pożegnania ze zmarłym. Wykonywaniu pieśni towarzyszą rytmiczne ruchy ciała. Muzyce na ksylofonie z drewna palmowego z bambusowymi rezonatorami akompaniują bębny i marakasy. Tradycje te są głęboko zakorzenione w codziennym życiu i podtrzymywane przez całą społeczność, niezależnie od wieku czy płci. Starsze osoby odgrywają zasadniczą rolę w ustnym przekazywaniu legend i opowieści, a nauczyciele muzyki dbają o upowszechnienie wiedzy muzycznej wśród młodszego pokolenia. Z muzyką łączy się symboliczna wspólnotowość, umacniana również poprzez wspólne biesiadowanie.

                                 fuente: Ministerio de Relaciones Exteriores


                                                      fuente: Twitter



                                            fuente: Ministerio de Cultura

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz