16 gru 2016

Zespoły klasztorne Hachpat i w Sanahin. Armenia 1996, 2005

Klasztor Hachpat  z X-XIII w. znajduje się we wsi Hachpat, w prowincji Lorri, w północnej Armenii. Leży na płaskowyżu nad kanionem rzeki Debed, u podnóża góry Surplicz, na wysokości 1212 m n.p.m. Przypuszcza się, że pierwszy kościół stanął w IV wieku na ruinach wcześniejszej pogańskiej świątyni, nie ma jednak dokumentów potwierdzających tę tezę. Uważa się, że klasztor został zbudowany w okresie panowania króla Abasa I (929-953), choć należy zauważyć, że najstarsze zabudowania pochodzą z czasów jego następcy, króla Aszota III (952-977). Kolejne budowle powstawały aż do połowy XIII wieku. W średniowieczu stał się miejscem przechowywania całości piśmiennictwa ormiańskiego, niejako pierwszym matenadaranem (biblioteką manuskryptów). Mnisi przepisywali tu po ormiańsku dzieła z całego ówczesnego świata. W chwilach zagrożenia księgi chowano w górskich jaskiniach. Jeszcze w 1878 odkryto w jednej z nich spetryfikowane manuskrypty. 

                                                         foto: brent granby


                                                       foto: pencroff



                                                                foto: brent granby



                                                       foto: brent granby


                                                          foto: Djigiarov


                                                         foto: brent granby



                                                               foto: pencroff


                                                 foto: ..your local connection


                                                            Dzwonnica

                                                         foto: brent granby 


Klasztor Sanahin powstał na miejscu wcześniejszej budowli z IV-V w.Obecne zabudowania datuje się na połowę X w. a więc na czasy panowania ormiańskiej dynastii Bagratydów. Wybudowano tu wówczas trzy kościoły, założono wielką bibliotekę i szkołę. W XI wieku potęgę Bagratydów zniszczyli Turcy Seldżuccy, a klasztor stracił na znaczeniu. Odzyskał je, gdy region Lorri znalazł się pod panowaniem gruzińskiego królewskiego rodu Orbeliani, którzy przekazali go Zakarianom i Kiurikianom. To za ich czasów kompleks klasztorny ponownie przeżywał rozkwit– stał się ważnym na skalę kraju ośrodkiem kulturalnym i naukowym; powstawały w nim liczne manuskrypty (szczególnie miniatury), a w miejscowej akademii uczono przedmiotów humanistycznych i medycznych. Działały tu szkoły filozofii i kaligrafii, seminarium duchowne, skryptorium i biblioteka.  Klasztor w 1235 został spustoszony przez Mongołów, pewna stabilizacja nastąpiła po podziale Armenii w 1578 pomiędzy Persję a Imperium Osmańskie – wówczas klasztor przez następne 330 lat pozostawał pod władzą perską. W XVIII wieku był remontowany. Gdy znalazł się pod władzą rosyjską,  aż do rewolucji bolszewickiej w 1917 był siedzibą biskupa. W 1920 został zamknięty, po przejęciu władzy w Armenii przez komunistów. 

                                                           foto: Djigiarov


                                                             foto: brent granby


                                                            foto: brent granby



                                                             foto: brent granby



                                                              foto: Djigiarov


                                                             foto: brent granby

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz