13 sty 2017

Etna. Włochy 2013

Czynny stratowulkan na wschodnim wybrzeżu Sycylii, obecnie najwyższy i największy w Europie stożek wulkaniczny. Zaczął powstawać około 500 000 lat temu. Pierwsze wzmianki o erupcjach pochodzą z około 1500 r. p.n.e.; szacuje się, że od tamtego czasu do dziś było ponad 200 wybuchów. Wulkan współtworzy cenny ekosystem lądowy, w skład którego wchodzą endemiczne gatunki fauny i flory. Dzięki jego aktywności, można śledzić, niczym w laboratorium, istotne dla badań procesy ekologiczne i biologiczne. Różnorodność i dostępność charakterystycznych dla wulkanów kraterów szczytowych, stożków bazaltowych i jęzorów lawowych, a także specyficzne warunki panujące w depresji Valle de Bove, czynią z tego miejsca znakomity obiekt badawczy i edukacyjny.
17 marca 1987 został utworzony obszar chroniony obejmujący wulkan w postaci Parku Regionalnego Etna. Park w celu ochrony krajobrazu w związku ze wzrastającą tu obecnością człowieka. Powierzchnia parku wynosi 580 km² i leży on na terenach gmin: Adrano, Belpasso, Biancavilla, Bronte, Castiglione di Sicilia, Giarre, Linguaglossa, Maletto, Mascali, Milo, Nicolosi, Pedara, Piedimonte Etneo, Ragalna, Randazzo, Sant'Alfio, Santa Maria di Licodia, Trecastagni, Viagrande, Zafferana Etnea. 

                                                 foto: Domenico Chiarenza
                                      


                                                                foto: dorzey

 

                                                       foto: Davis Longhitano


                                                       foto: cristiano corsini



                                                      foto: Gustavo Caprioli


                                                    foto. Angelo Failla


                                                            foto: Davide


                                                      foto: Giampiero Nadali




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz