12 wrz 2019

Rytualne i świąteczne formy wyrazu kultury kongo. Panama

Rytualne i świąteczne formy wyrazu kultury kongo przedstawiają współczesną wizję zbiorowego świętowania potomków czarnych buntowników – congos - zniewolonych w okresie kolonialnym. Dzisiaj uczestnicy uroczystości odgrywają congos, świętują wolność, radośnie śpiewają o swoim codziennym życiu, robią przedstawienia i wykonują zmysłowe tańce boso, by w ten sposób nawiązać bliski kontakt z ziemią. W trakcie sezonu kongo (trwającego od 20 stycznia – Dnia Świętego Sebastiana do Środy Popielcowej) uczestnicy święta spędzają dni na nabrzeżu, organizując się w rodzaj społeczeństwa matriarchalnego, rządzonego przez królową i jej dwór. Każdy uczestnik ma przydzielone obowiązki w obronie królowej i dworu przed diabłami (diablos). Święto kończy się w Środę Popielcową konfrontacją między diablos i congos. Królowa i congos zdejmują maski i udzielają chrztu diabłom, dokonując w ten sposób obrzędu ich uwolnienia i neutralizacji zła, które w sobie noszą – aż do następnego roku, kiedy cały cykl rozpoczyna się na nowo. Tradycja i składające się na nią środki wyrazu kultury kongo przekazywane są głównie ustnie podczas uroczystości, w której udział bierze cała społeczność. Programy nauczania śpiewu, tańca i muzyki realizowane są także w szkołach oraz na uczelniach wyższych. Organizowane są również kursy i warsztaty poświęcone tej tradycji. 





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz