System polega na budowie podziemnych tuneli, umożliwiających przesyłanie wody na duże odległości, od podziemnego źródła do ogólnego basenu dostępnego dla całej społeczności. Woda spływa po schodkowym zboczu, z wysokich płaskowyżów na równiny, przemieszczając się podziemnym tunelem, co zapobiega jej parowaniu. Afladż obejmuje również sieć kanałów powierzchniowych, które rozprowadzają wodę do lokalnych gospodarstw. Rozwiązanie to opiera się na praktyce i wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie, związanej z naturą i wszechświatem, na tradycyjnych metodach lokalizowania wody m.in. na podstawie rodzajów roślinności w danym miejscu, a także na zwyczajowych technikach wiercenia otworów w gruncie w celu właściwego utrzymania systemu irygacyjnego i zapewnienia sprawiedliwej dystrybucji wody. Członkowie społeczności pomagają w odpowiednim utrzymaniu systemu afladż, m.in. przez oczyszczanie tuneli z błota. Wiedza i praktyki związane z tym elementem dziedzictwa przekazywane są z pokolenia na pokolenie od 3000 lat. Przez wieki system służył do dostarczania wody pitnej dla ludzi i zwierząt oraz do nawadniania pół uprawnych w tym wyjątkowo suchym regionie ziemi, stając się przykładem kreatywności społeczeństw, borykających się na co dzień z problemem niedoboru wody i warunkami życia w pustynnym środowisku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz