Tradycja układania dywanów kwietnych związana jest z obchodami święta Bożego Ciała w Polsce, w czasie których co roku po uroczystej mszy z kościoła wyrusza procesja. W niektórych miejscowościach mieszkańcy układają na trasie procesji, zwłaszcza na odcinku drogi przed swoim domem, barwne, symboliczne dywany z kwiatów. Kwietne dywany, pokrywające drogę biegnącą z kościoła przez wieś, niekiedy osiągają dwa kilometry długości. Do usypania dywanu służą kwiaty zebrane na pobliskich polach lub wyhodowane w przydomowych ogródkach, a także niekiedy ziemia, piasek, kora, świeżo ścięta trawa i liście tataraku. Mieszkańcy całymi rodzinami zbierają kwiaty przez kilka dni przed świętem, a ich układanie we wzory rozpoczynają o świcie w dniu Bożego Ciała. Efektem kilkugodzinnych przygotowań jest efemeryczne wspólne dzieło sztuki, będące wyrazem uczuć religijnych, pomysłowości i umiłowania przyrody. Tradycja jednoczy całą społeczność i kształtuje lokalną tożsamość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz