Nazwa L-Għana (wymawiana ‘ana’) odnosi się do trzech rodzajów maltańskich rymowanych pieśni ludowych. Pierwszy z nich, ’quick-wit ’għana to improwizowany pojedynek między parą lub dwiema parami wokalistów. Śpiewacy rywalizują ze sobą na argumenty i cięte riposty w formie rymowanych, dowcipnych, kwiecistych i spontanicznych wypowiedzi, śpiewanych w rytm przyjemnych melodii. Forma ta jest najczęściej praktykowana przez mężczyzn. ’Factual’ għana to długi, narracyjny poemat śpiewany solo zazwyczaj z pamięci na temat ważnych lokalnych wydarzeń obecnych w pamięci zbiorowej. ‘Bormla’ għana to proste liryczne pieśni śpiewane z wykorzystaniem szerokiej skali głosu, w szczególnym stylu wokalnym, w którym pojedyncza sylaba jest śpiewana na kilku następujących po sobie nutach. Niegdyś ten trzeci rodzaj pieśni był śpiewany przez kobiety, ale dzisiaj stracił na popularności w porównaniu ze stylem ‘quick-wit’ wykonywanym głównie przez mężczyzn. Występy są organizowane przez cały rok publicznie i prywatnie, a także w czasie festiwali na świeżym powietrzu i podczas uroczystości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz