Qudud Halabiya to rodzaj tradycyjnej muzyki z Aleppo o stałej melodii. Słowa pieśni śpiewanych z okazji religijnych lub dla rozrywki są dobierane zależnie od rodzaju wydarzenia. Doświadczeni pieśniarze potrafią dostosowywać improwizowane przez siebie słowa do aktualnych okoliczności. Są znani ze śpiewu w niskiej tonacji. Wyżyny sztuki osiągają w długim przetrzymywaniu jednej nuty lub w powtarzaniu jednej frazy, co wprawia publiczność w stan ekstazy, zwany tarab. Doświadczany wówczas przez słuchaczy stan emocjonalny jest porównywany przez nich do stanu „upojenia alkoholowego bez picia”. Słuchacze odgrywają zasadniczą rolę w inspirowaniu wokalisty. Zazwyczaj tańczą w rytm muzyki, wykonując ruchy tułowiem i unosząc ramiona w górę. Towarzysząca pieśniom muzyka jest grana przez zespół muzyczny. Mieszkańcy Aleppo nadal uprawiają muzykę qudud, która rozbrzmiewa w uliczkach i na bazarach starego miasta. Pod wpływem zachodzących zmian społecznych wykonywana jest również w innych częściach miasta, ale jej tradycyjne elementy są zachowane. Pojawiły się pieśni niezwiązane z tematyką religijną, opowiadające o życiu, miłości, tradycji i honorze, niekiedy zaczerpnięte z poezji ludowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz