Dziedzictwo UNESCO: Medyna w Marrakeszu. Maroko 1985

Marrakesz to czwarte co do wielkości miasto w południowym Maroku, Leży u podnóża Atlasu Wysokiego, na wysokości 465 m n.p.m. Powstał w drugiej połowie XI wieku - pierwotnie jako niewielki ksar, który w kolejnych wiekach rozrósł się do warownego miasta. Pierwsze mury miejskie wzniesiono już na początku XII wieku - dotrwały one do naszych czasów w niemal niezmienionym stanie.

Mury obronne

foto: Ross Thomson

Plac Dżamaa al-Fina jest największą atrakcją turystyczną miasta. Uważa się, że jego nazwa oznacza "plac bez meczetu" lub "zgromadzenie umarłych", które nawiązywać ma do targów niewolników i egzekucji, jakie odbywały się tutaj aż do XIX wieku. Co wieczór odbywa się tutaj wielki targ ze straganami restauracyjnymi. Wokół nich gromadzą się kuglarze, berberyjscy opowiadacze legend i historii, bębniarze, muzycy gnawa, zaklinacze węży, samozwańczy uzdrawiacze i dentyści.

foto: frado76

foto: Chris Zielecki

foto: Marco Massatotto

Pałac Bahia

foto: Marc

foto: srte

foto: Chris Walts

foto: Martín Araya

foto: allerlriau

Pałac Badi

foto: Martín Araya

Grobowce Saadytów to miejsce spoczynku książąt z dynastii Saadytów i znakomity przykład architektury arabskiej. Najstarszy zachowany grób cmentarzyska datowany jest na rok 1557.

foto: Mike Henderson

Meczet Alego ibn Jusufa to największy z meczetów w obrębie medyny i zarazem najstarsza ze wszystkich zachowanych budowli tego typu w tym mieście (wzniesiona w I poł. XII). Przy meczecie wznosi się medresa o tej samej nazwie – największa szkoła teologiczna w Maghrebie, zbudowana przez Saadytów w 1565 r.