Dziedzictwo UNESCO: Tiwanaku. Boliwia 2000

Ośrodek kultury andyjskiej leży w pobliżu jeziora Titicaca w departamencie La Paz w Boliwii na wysokości 3800 m n.p.m. Czas jego powstania określa się na VI wiek p.n.e., największy rozwój ośrodka datowany jest na okres III – VIII w., okres ekspansji trwał od VIII do XII w. W tym czasie Tiahuanaco swoim wpływem objęło cały obszar Ameryki andyjskiej od północnego Chile i Argentyny do północnych wybrzeży Peru oraz zachodnią Boliwię.

foto: Emerson Alecrim

Calasasaya to platforma w kształcie litery U i wymiarach w planie 135 × 120 m. Podobnie jak Akapana, została otoczona murami, z których zachowały się pionowe bloki skalne, połączone dawniej ścianami. Na dziedziniec prowadziły monumentalne schody zbudowane z sześciu stopni. Na wewnętrznym placu, na dwustopniowej platformie stał budynek o wymiarach 68 × 34 m. Najprawdopodobniej była to świątynia

foto: grzegorzmielczarek

Najlepiej zachowaną budowlą tego zespołu jest mała świątynia. Jest to plac 28 × 26 m otoczony murami ozdobionymi od wewnętrznej strony nasadzonymi na trzpienie kamiennymi głowami.

foto: grzegorzmielczarek

foto: Xevi V

foto: grzegorzmielczarek

Piramida Akapana

foto: Emerson Alecrim

Brama Słońca została zbudowana z bloków andezytu grubości 0,5 m, wysokość konstrukcji wynosi 2,73 m, a jej szerokość to 3,80 m. Bramę zdobi fryz, w którego centrum umieszczona jest podobizna boga Wirakoczy.