Isfahan to trzecie co do wielkości miasto Iranu, położone ok. 340 km na południe od Teheranu. Plac Imama Homeiniego (Majdan-e Imam Homeini)
lub plac Królewski (Majdan-e Szah), o wymiarach 512 × 159 m, został zbudowany w
latach 1590–1595, po przeniesieniu stolicy państwa do Isfahanu przez
Abbasa I Wielkiego. Początkowo miał służyć jedynie jako miejsce
ceremonii królewskich i boisko do gry w polo, jednak już w 1602 otoczono
go dwupoziomowymi arkadami handlowymi.
Meczet szajcha Lutf Allaha został wzniesiony po wschodniej stronie placu w latach 1603–1619.
foto: MAITE ELORZA
foto: MAITE ELORZA
Czehel Sotun – pałac ogrodowy wzniesiony w 1647, za panowania Abbasa II.
Nazwa budowli (Czterdzieści Kolumn) nawiązuje do dwudziestu kolumn
werandy odbijających się w wodzie. Ściany pałacu dekorowane są
malowidłami z epoki Safawidów.
Meczet Królewski, znajdujący się po południowej stronie placu Imama,
zbudowany w latach 1611–1630. Został wzniesiony na planie
czterech iwanów – gdzie wokół centralnego dziedzińca wznoszą się cztery
iwany wiodące do przykrytych kopułami sal – wyróżnia się wielkimi
rozmiarami (100 × 130 m), wspaniałą mozaikową dekoracją głównego portalu
oraz okładziną kopuły wznoszącej się nad salą modlitewną.
foto: MAITE ELORZA
Wielki meczet (Masjed-e Jamé of Isfahan) w Isfahan (Iran). Położony w zabytkowym centrum Isfahanu "Meczet Piątkowy" jest doskonałą ilustracją trwającej 12 wieków (począwszy od roku 841 n.e.) ewolucji islamskiej architektury sakralnej. Meczet o powierzchni 20 000 m2 to najstarsza tego typu zachowana budowla w Iranie, inspiracja dla późniejszych meczetów w całej Azji Środkowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz