Białe Miasto odnosi się do zgrupowania prawie 5 tys. budynków wzniesionych w stylu Bauhaus i międzynarodowym w mieście Tel Awiw-Jafa. Zostały one wybudowane w latach 30. XX wieku przez żydowskich architektów, którzy uciekli do Palestyny z nazistowskich Niemiec. W Tel Awiwie znajduje się największa na świecie ilość budynków wybudowanych w tym stylu. Białe Miasto rozciąga się od ulicy
Allenby w kierunku południowym, od rzeki Jarkon na północ i od ulicy
Begina na wschód do morza. Przy bulwarze Rothschilda oraz na obszarze
Dizengoff Center znajduje się ogromna koncentracja budowli w tym stylu.
Park HaYarkon znajduje się w północnej części Białego Miasta na brzegach
rzeki Jarkon.
Do prekursorów Bauhausu należeli: berliński architekt Peter Behrens i Henry van de Velde, założyciel Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Jednym ze współpracowników Behrensa był Walter Gropius,
który dość szybko dał się poznać jako nowoczesny twórca. Zaczął
propagować ideę standaryzacji ze względu na możliwości technologiczne
przemysłu budowlanego. Dążył do połączenia techniki ze sztuką.
Rodziła się koncepcja wzornictwa przemysłowego i nowego podejścia do
projektowania form produkowanych taśmowo. W płaszczyźnie filozoficznej
istotną rolę odgrywały zapatrywania i idee polityczne twórców Bauhausu,
głównie socjalistyczne.
Określenie styl międzynarodowy powstało jako sztuczny termin stworzony przez Philipa Johnsona i Henry'ego-Russella Hitchcocka w 1932 na oznaczenie ogółu prądów minimalistycznych i funkcjonalistycznych w europejskiej architekturze modernistycznej lat 20. i 30. XX w.
foto: Alex Jilitsky
foto: Alex Jilitsky
foto: Alex Jilitsky
foto: Alex Jilitsky
foto: Alex Jilitsky
foto: vincen-t
foto: vincen-t
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz