Budowę zespołu klasztornego zainicjował król Jan I, w podzięce za pomoc Matki Boskiej i zwycięstwo w bitwie pod Aljubarrotą. Budowę rozpoczęto w roku 1385.
Trwała blisko 150 lat i kolejni władcy odciskali na klasztorze swoje
ślady, dobudowując nowe budynki lub przebudowując istniejące. W 1388 roku został oddany dominikanom, którzy zachowali go aż do likwidacji zakonów religijnych w roku 1834.
Wielki projekt architektoniczny, jakim była budowa klasztoru, służył
przede wszystkim demonstracji królewskiej potęgi. Stał się symbolem
zapoczątkowanej przez Jana I dynastii Aviz i nowej epoki w historii Portugalii. Klasztor uważany jest za wzorcowy przykład połączenia architektury angielskiego gotyku i elementów rodzimego stylu manuelińskiego.
Niedokończone Kaplice (Capelas Imperfeitas)- rotunda, której budowę rozpoczął w roku 1434 król Edward I, miała być miejscem pochówku władcy. Budowy nigdy nie dokończono, ostatecznie porzucono ją w roku 1533 z przyczyn dziś nieznanych. Szczątki Edwarda I i Eleonory Aragońskiej przeniesiono do Niedokończonych Kaplic dopiero w XX wieku.
Kaplicę Fundatora ufundował Jan I jako miejsce wiecznego spoczynku dla siebie, królowej Filipy Lancaster, oraz swoich następców. Po jej ukończeniu przeniesiono tam ciała pary
królewskiej i złożono w sarkofagu w centralnej części kaplicy. Znajdują się tu groby potomków Jana I, między innymi Alfonsa V, Jana II i księcia Henryka Żeglarza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz