Zachowany w dolinie rzeki Gard odcinek zbudowanego przez Rzymian akweduktu prowadzącego wodę ze źródeł w Uzès do Nîmes. Wzniesiono go po wschodniej stronie Masywu Centralnego.
Budowla o łącznej długości około 50 km i całkowitym spadku 17 m,
składała się z szeregu tuneli i mostów wzniesionych z bloków kamiennych
bez użycia zaprawy. Powstała w latach 26 p.n.e. - 16 p.n.e. na polecenie Agrypy (na moście zachowała się poświęcona mu inskrypcja z 19 p.n.e.). Od średniowiecza do XVIII wieku akwedukt służył jako most, początkowo ruch odbywał się na drugim
poziomie. Dla usprawnienia komunikacji zwężono znajdujące się powyżej filary, co naruszyło stabilność konstrukcji. W 1702 r. przywrócono pierwotną szerokość filarów, w 1743
r. ruch przeniesiono na niższy poziom. W XVIII wieku budowlę, która
stała się atrakcją turystyczną, wyremontowano; prace konserwatorskie
ponowiono w połowie XIX wieku (za panowania Napoleona III).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz