Dziedzictwo UNESCO: Kunszt rękodzieła drewnianego społeczności Zafimaniry. Madagaskar

Zafimaniry to grupa etniczna zamieszkująca około 100 wiosek i osad na powierzchni 700 kilometrów kwadratowych obszarów górskich prowincji Fianarantsoa na południowym wschodzie wyspy. Osiedlili się w tym regionie w XVIII wieku, uciekając przed postępującym wówczas na Madagaskarze wycinaniem lasów. Używają dwudziestu różnych endemicznych gatunków drewna w zależności od rodzaju konstrukcji lub pełnionej funkcji dekoracyjnej. W tradycyjnej konstrukcji nie używa się gwoździ czy innych metalowych elementów, lecz stosuje tradycyjne połączenia na czopy. Powierzchnie drewniane – drzwi, ramy okienne, słupy i belki – pokrywane są misterną ornamentacją geometryczną o charakterze symbolicznym, nawiązująca do indonezyjskich korzeni Zafimaniry i odzwierciedlające wpływy arabskie w kulturze malgaskiej. Na przykład motyw pajęczyny (tanamparoratra) symbolizuje więzy rodzinne, motyw plastrów miodu (papintantely) – życie społeczności. Również drewniane przedmioty codziennego uzytku – meble, skrzynki i narzędzia – pokrywa misterna ornamentacja.