Górzysty Marmarosz
przez całą swoją historię był krajem trudno dostępnym, odizolowanym od
reszty świata, do
regionów wiejskich tej krainy architektura murowana docierała bardzo
rzadko. Być może z tego powodu budowniczowie drewnianych cerkwi i innych
budowli (region słynie m.in. także z pięknie rzeźbionych bram)
osiągnęli w swoim fachu poziom mistrzowski, pozostawiając po sobie
arcydzieła ciesielstwa. Cerkwie budowano już od wieków, jednak z uwagi na materiał, z
którego je wykonano, często ulegały one zniszczeniu, zachowane
do dzisiaj najstarsze cerkwie pochodzą z XVII stulecia.
Cerkiew pod wezwaniem Ofiarowania Maryi w Bârsana z 1720.
Cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja w Budeşti z 1643 r.
Cerkiew pod wezwaniem św. Paraskewy w Deseşti z 1770 r.
Cerkiew pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Marii Dziewicy w Ieud z 1717 r.
Cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Plopiş z 1798 r.
Cerkiew pod wezwaniem św. Paraskewy Poienile Izei z 1604 r.
Cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Rogoz z 1663 r.
Cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Şurdeşti z 1721 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz