Zabawy taneczne fest-noz organizowane są każdego roku w różnych
miejscach Bretanii, jak również poza jej granicami. Charakteryzują się
one przyjazną atmosferą pomiędzy licznie gromadzącymi się na nich
uczestnikami, których liczba sięga nieraz kilku tysięcy. Podobne wydarzenia mają również miejsce w Polsce. W Poznaniu od kilku
lat na "Cyber Fest Noz" spotykają się miłośnicy tańców bretońskich. Taneczne tradycje fest-noz wywodzą się prawdopodobnie z tradycji
udeptywania ziemi w miejscu, w którym budowano dom lub pomieszczenie
gospodarcze. Tłumaczy to obecność przytupywań i podskoków w tańcach
bretońskich. Muzyka jest zawsze grana na żywo. Najbardziej typowym rodzajem śpiewu jest kan an discan,
czyli śpiew a capella wykonywany przez dwie lub trzy osoby, których
głosy nakładają się na siebie w charakterystyczny sposób. Pojawia się
również tradycyjny akompaniament muzyczny odgrywany na bretońskich dudach i pomorcie. Oprócz tradycyjnych utworów muzycznych występują również zespoły wykonujące bardziej współczesne typy muzyki, takie jak : rock, jazz, czy punk.
Gwoka
Rodzaj muzyki ludowej popularnej na karaibskiej wyspie Gwadelupa,
powstały w epoce niewolnictwa, opierający się przede wszystkim na
rytmie wybijanym na bębnach. Etymologia nie jest do końca jasna. Według
jednej wersji nazwa gwo ka wywodzi się od francuskiego określenia
"gros quart" dotyczącego beczek o ustalonym rozmiarze, według innej od
afrykańskiego słowa "ka" (bęben). Tak więc słowo gwo ka oznacza pierwotnie tyle co "wielki bęben". Największy z bębnów wyznacza główny rytm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz