Władymir i Suzdal, zabytkowe miasta środkowej Rosji, zajmują istotne
miejsce w historii architektury rosyjskiej. Znajdują się w nich liczne,
wspaniałe budowle świeckie i sakralne, z XII i XIII w., a sobór Św.
Dymitra oraz cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej (Uspienska), uważane są za
prawdziwe arcydzieła.
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu
Został wzniesiony w latach 1158–1160 po przeniesieniu do Włodzimierza stolicy księstwa włodzimiersko-suzdalskiego na wzniesieniu nad Klaźmą.
Przy jego budowie pracowali budowniczowie sprowadzeni z zagranicy, w
tym artyści z ziem niemieckich i romańskich. Obiekt był niezwykle bogato dekorowany: zewnętrznie zdobiły go kompozycje płaskorzeźb, we wnętrzu zaś zespół fresków. Został całkowicie zniszczony w pożarze w 1185, w czasie którego poważnie ucierpiał również sobór. Restauracji świątyni dokonali majstrowie wynajęci przez Wsiewołoda Wielkie Gniazdo. W tym okresie budynek został upodobniony do kijowskiego soboru Mądrości Bożej – dostawiono do niego galerie, nad którymi wzniesiono 4 kopuły, oprócz już istniejącej centralnej.
foto: igor k
foto: Sergey Nazarov
Złota Brama we Włodzimierzu
Zbudowana w okresie 1158-1164, przebudowywana w XVII i w XVIII wiekach, pierwotnie była fragmentem fortyfikacji miejskich. Na szczycie wieży wybudowano malutką cerkiew (równowiekową z bramą), restaurowaną w 1469, 1691–1695 i całkowicie przebudowana na przełomie XVIII/XIX w
Cerkiew Opieki Matki Bożej nad rzeką Nerl z połowy XII w.
Sobór św. Dymitra Sołuńskiego we Włodzimierzu
Zbudowany w latach 1194-97 (czasami początek budowy podaje się na 1193, a
Timofiejewa uważa na bazie letopisu, że sobór ukończono w 1191 r.), z tego okresu pochodzi też bogaty zespół rzeźb pokrywających część zewnętrznych fasad świątyni. Był on świątynią przypałacową, związaną z dworem książęcym. Świątynia była obudowana od zewnątrz galeriami i schodami, galerie te w latach 1837-1839 zostały zniszczone na polecenia cara Mikołaja I, by odsłonić pierwotny wygląd świątyni. We wnętrzu soboru zachowały się resztki fresków przedstawiających sceny Sądu Ostatecznego z XII wieku
Zamek w Bogoliubowie niedaleko Włodzimierza
| Kreml w Suzdalu |
Sobór Narodzenia Najświętszej Maryi Panny zbudowany w XI - XII w.
Klasztor św. Eutymiusza w Suzdalu z XIV w
foto: Christophe Chenevier
| Cerkiew Świętych Borysa i Gleba w Kidiekszy |
Za tradycyjną datę wzniesienia cerkwi przyjmuje się – 1152, zaś jako fundatora – Jurija Dołgorukiego. Cerkiew najprawdopodobniej była częścią większego kompleksu zamkowego z
rezydencją Jurija Dołgorukiego i umocnieniami. Konstrukcje te jednak
nie przetrwały do naszych czasów. W XIV w. przy świątyni istniał również męski monaster, zlikwidowany przed XVIII stuleciem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz