Forma wyrazu artystycznego, łącząca w sobie pieśń, taniec i
akompaniament muzyczny. Ojczyzną flamenco jest Andaluzja, chociaż korzenie tej sztuki znajdują się także w innych
regionach, takich jak Murcja czy Estremadura. Śpiew cante
wykonywany jest przez mężczyzn i kobiety, najczęściej w pozycji
siedzącej, bez akompaniamentu innych wokalistów. Za pomocą ekspresywnej,
głębokiej liryki, a jednocześnie bardzo prostymi środkami, wyrażana
jest cała gama uczuć: żal, radość, tragedia, szczęście i strach. Baile
to złożony taniec namiętności, wyrażający szeroki wachlarz stanów
emocjonalnych, od głębokiego smutku po radość. Technika tańca jest
złożona i zależy od tego czy tańczy mężczyzna (silniej wybijający rytm
stopami) czy kobieta (o łagodniejszych i bardziej zmysłowych ruchach). Toque,
czyli sztuka gry na gitarze, znacznie wykracza poza ramy tradycyjnie
pojmowanego akompaniamentu. Istotną rolę odgrywają też inne instrumenty,
takie jak kastaniety, klaskanie w dłonie czy wybijanie rytmu nogami.
Flamenco wykonywane jest podczas festiwali religijnych, świąt, ceremonii
kościelnych oraz prywatnych uroczystości. Stanowi znak rozpoznawczy
wielu społeczności i grup etnicznych, takich jak Romowie, którzy
odegrali znaczącą rolę w rozwoju tej formy sztuki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz