Dziedzictwo UNESCO: Park Narodowy Taï. Wybrzeże Kości Słoniowej 1982

Leży między rzekami Sassandra i Cavalla, niedaleko granicy z Liberią. Obejmuje ok. 3500 km² obszaru jednego z ostatnich pierwotnych lasów deszczowych w Afryce Zachodniej, jest to największa enklawa leśna w tym regionie kontynentu. Występują tu wysokie na 40-60 metrów drzewa oplatane lianami i porośnięte epifitami tworzące gęsty dach. Botanicy naliczyli 1300 gatunków roślin wyższych, z czego ponad połowa występuje tylko w tym parku. Żyje tu też wiele zagrożonych gatunków zwierząt, m.in. hipopotam karłowaty. Spotyka się też słonie, lamparty i liczne gatunki małp, ptaków i gadów. Ze względu na trwającą w kraju wojnę domową i związane z nią wzmożone kłusownictwo organizacja UNESCO uznała park za miejsce zagrożone na liście dziedzictwa ludzkości. Szczególnie zagrożonymi zwierzętami w parku są słonie ze względu na cenny towar, jakim jest kość słoniowa. Dodatkowo hipopotamy są dla tamtejszej ludności cennym źródłem mięsa, podobnie jak małpy i antylopy. Krokodyle i lamparty giną natomiast z uwagi na fakt, iż ich cenne skóry stanowią główne źródło zarobków dla wielu osób zamieszkujących obrzeża parku.