Jedwabny szlak – dawna droga handlowa łącząca Chiny z Europą i Bliskim Wschodem. Szlak miał długość ok. 12 tys. km i był wykorzystywany od III wieku p.n.e. do XVII wieku n.e., kiedy to przestał mieć znaczenie na skutek odkrycia drogi morskiej do Chin (ok. 1650 r.). Znaczenie szlaku zmalało w VI wieku n.e., ze względu na napływ ludów tureckich do Azji Środkowej.
Wpisany odcinek rozległej sieci dróg Jedwabnego Szlaku biegnie na
długości 5 tys. km od Chang’anu/Luoyangu, dawnej stolicy Chin za
panowania dynastii Han i Tang, do Siedmiorzecza w Azji Środkowej.
Powstawał on od II p.n.e. do I w. n. e. i był wykorzystywany na
przestrzeni stuleci aż do XVI w. Jedwabny Szlak przybliżał różne
cywilizacje i ułatwiał wymianę handlową między odległymi od siebie
obszarami, ale również był drogą przenikania wpływów kulturowych –
wierzeń religijnych, wiedzy naukowej, innowacji technologicznych,
praktyk kulturowych i artystycznych. Pośród 33 miejsc objętych wpisem
znajdują się ważne ośrodki miejskie i dworskie z czasów imperiów i
chanatów, osady handlowe, świątynie buddyjskie wykute w grotach,
starożytne drogi, zajazdy pocztowe, przełęcze, wieże strażnicze, odcinki
Wielkiego Muru, fortyfikacje, grobowce i budowle sakralne.
Chiny 
Miasto Luoyang w prowincji Hena to jedna z trzynastu stolic Chin. zostało zbudowane w XI p.n.e.
Brama Dingding w mieście Luoyang
Jaskinie Longmen ciągną się wzdłuż rzeki Yi He, w pobliżu miejscowości Longmen. Świątynie poświęcone są Buddzie, indyjskiemu księciu, którego nauki stały się podstawą buddyzmu. Prace rzeźbiarskie zaczęły się w 494 roku, gdy cesarz Xiaowen z Północnej dynastii Wei przeniósł stolicę państwa do miasta Luoyang. Na ścianach znajdują się tysiące małych figurek Buddy,
od których jaskinia wzięła swą nazwę.
Korytarz Hangu, Lingbao, prowincja Henan
Sekcja Shihao szlaku Xiaohan, prowincja Henan
Ruiny pałacu Weiyang, Xi'an, prowincja Shaanxi
Maketa
Pałac Daming, Xi'an, prowincja Shaanxi
Wielka Pagoda Dzikich Gęsi w mieście Xi’an, w prowincji Shaanxi, została wzniesiona w 652 roku, w czasach dynastii Tang, składała się pierwotnie z pięciu kondygnacji. Została przebudowana w 704 roku, w okresie panowania cesarzowej Wu Zetian, a podczas rządów dynastii Ming odnowiono jej ceglaną fasadę zewnętrzną. Jedną z wielu funkcji pagody było przechowywanie sutr i figurek Buddy przywiezionych do Chin z Indii przez buddyjskiego tłumacza i podróżnika Xuanzanga.
Mała Pagoda Dzikich Gęsi w mieście Xi’an, w prowincji Shaanxi, znajdująca się na obszarze Chang’anu, który był stolicą w okresie panowania dynastii Han i Tang. Pagoda była budowana w latach 707-709, podczas rządów cesarza Zhongzonga z dynastii Tang (705-710). Do roku 1556, kiedy to miało miejsce trzęsienie ziemi w Shaanxi,
wysokość budowli wynosiła 45 m. Po tym wydarzeniu i zniszczeniach,
jakie się wówczas dokonały, pagoda ma 43 m wysokości i składa się z 15
kondygnacji
Świątynia Xingjiao w prowincji Shaanxi została zbudowana za czasów dynastii Ming, w 1415 roku.
Świątynia w jaskini w hrabstwie Bin, prowincja Shaanxi
Mauzoleum Zhang Qian, hrabstwo Chenggu, prowincja Shaanxi.
Jaskinie Maijishan, Tianshui, prowincja Gansu. Groty wykuwane były od V wieku do czasów dynastii Song.
Trudno dostępna lokalizacja pozwoliła na przetrwanie przez wieki
malowideł ściennych i rzeźb, w większości wykonanych z kruchej gliny na
drewnianej konstrukcji nośnej, osadzonej w porowatej skale.
Największe grupy rzeźb wykonano w czasach panowania dynastii Sui i Tang.
Korytarz Hexi w prowincji Gansu, znajdujący się pomiędzy Górami Qilian i Górami Beishan ,ma długość prawie 1200 km, obecnie biegnie tamtędy droga i linia kolejowa pomiędzy miastami Lanzhou a Urumczi. Trasa
ta prowadziła kupców na zachód do prowincji Gansu przez Lanzhou,
Tianshui, Zhangye, Jiuquan, wzdłuż Korytarza Hexi, którego zachodni
koniec stanowił Dunhuang.
Buddyjski kompleks świątyni Bingling znajduje się nad Żółtą Rzeką w prowincji Gansu, około 70 kilometrów na zachód od Lanzhou. Budowany stopniowo od V do XVIII wieku
składa się w chwili obecnej z 216 grot i nisz, wykutych w formacjach
skalnych łańcucha górskiego Xiaojishi. Dostęp do Bingling możliwy jest
jedynie drogą wodną. Dolna część kompleksu, obejmująca około 170 jaskiń,
została trwale zalana w 1967 roku, w wyniku podniesienia się poziomu
Huang He po budowie tamy.
Korytarz Yumen, Dunhuang, prowincja Gansu
Zamek małego Fangpa
Stanowisko w Xuanquanzhi, Dunhuang, prowincja Gansu. Zbudowane zostało w 111 r. p.n.e, w II-III w. n.e spełniało funkcje placówki o charakterze strażniczym.
Groty Mogao, Dunhuang, prowincja Gansu. Zawierają liczne okazy dawnej sztuki buddyjskiej, m.in. posągi i malowidła. W większości pochodzą one z okresu północnej i zachodniej dynastii Wei (IV–VI w. n.e.), znaleziono jednak także przedmioty z Epoki Pięciu Dynastii (X w.), północnej dynastii Song (X–XII w.), zachodniej dynastii Xia (XI–XII w.) oraz dynastii Yuan (XIII–XIV w.), jednak w najlepszym stanie zachowały się posągi z czasów dynastii Tang (VII–X w.) oraz północnej dynastii Zhou (VI w.).
Ruiny miasta Suoyang, Anxi, prowincja Gansu
Północ - południe łańcucha Tienszan, Chiny
Ruiny Gaochang, Turpan, Sinkiang.
Ruiny miasta Jiaohe, Turpan, Sinkiang.
Ruiny miasta Beshbalik, Jimsar, Sinkiang
Wieża Kizil Gaha, Kuqa, Sinkiang
Jaskinie Kizil, Kuqa, Sinkiang.
Ruiny świątynia buddyjskiej Subash, Kuqa, Sinkiang
Region Zhetysu, doliny Ili i Talas w Kazchstanie oraz dolina Chuyw Kirgistanie
Ruiny Kayalyk, prowincja Almaty, Kazachstan
Tałgar, w górach Zhetysu, prowincja Almaty, Kazachstan
foto: Электронный Талгар
Akyrtas, prowincja Zhambyl, Kazachstan
Ornek, prowincja Zhambyl,Kazachstan
Karamergen (prowincja Almaty), Aktobe, Kulan i Kostobe (prowincja Zhambyl), Kazachstan
Suyab (Ak-Beshim), prowincja Chuy, Kirgistan
Miasto Balasagun (Burana), prowincja Chuy, Kirgistan
Miasto Nevaket ( Krasnaya Rechka), prowincja Chuy, Kirgistan
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz