Zespół kilkunastu budowli w Turynie i jego okolicach, powstałych po 1562 roku, kiedy książę Sabaudii, Emanuel Filibert, przeniósł stolicę z Chambéry
do Turynu. Zapoczątkowany przez niego program budowlany kontynuowali
jego następcy. W efekcie powstał zespół cennych budowli, które
zaprojektowali i udekorowali najwybitniejsi architekci i artyści
poszczególnych epok. W skład zespołu wchodzą: Pałac Królewski oraz rezydencje wiejskie i pawilony myśliwskie.
Symbolicznym ośrodkiem władzy dynastii sabaudzkiej w sercu Turynu jest Pałac Królewski. Jego budowę zleciła w połowie XVII wieku regentka Sabaudii, Krystyna Maria Burbon,
która zapragnęła mieć wystawną i pełną przepychu rezydencję dla swego
dworu. Pałac został zaprojektowany przez nieznanego architekta, ale
pierwszy projekt prawdopodobnie wykonał Amedeo di Castellamonte, autor
fasady. Prace wykończeniowe i dekoracja wnętrz kontynuowane były przez
kolejnych władców: Wiktora Amadeusza II, Karola Emanuela III i Wiktora Amadeusza III. Budowę pałacu ukończono w 1800 roku.
Zbrojownia królewska przy pałacu królewskim.
Biblioteka królewska Real na placu Piazza Castello została otwarta w 1839 r.
Palazzo della Prefettura (anteriores Secretarías de Estado) na placu Piazza Castello en Turín.
Pałac królewski na placu Piazza Castello.
Palazzo Madama zawdzięcza swoją nazwę dwóm księżnym Sabaudii, Krystynie Marii Burbon i Marii Joannie Sabaudzkiej, które zlecily Filippo Juvarze przebudowanie dotychczasowego zamku, zbudowanie w nim wystawnych schodów i nadanie mu eleganckiej elewacji.
Powstały w latach 1718–1721 pałac przechodził różne koleje losu, będąc
wcześniej fortecą i zamkiem. Obecnie mieści się w nim Miejskie Muzeum
Sztuki Antycznej (Museo Civico d'Arte Antica). Swoją obecną nazwę pałac
uzyskał w XIX wieku jako wyraz hołdu dla jego właścicielek, które
chciały być tytułowane Madama Reale.
Palazzo Chiablese znajduje się na placu Piazza Reale en Turín.
Kolejnym obiektem jest barokowy Palazzo Carignano, w którym urodzili się Karol Albert i Wiktor Emanuel II i który po zjednoczeniu Włoch stał się siedzibą pierwszego parlamentu tego kraju.
Nad brzegiem rzeki Pad wzniesiono w stylu francuskim Castello del Valentino, należący obecnie do Uniwersytetu w Turynie (Politecnico di Torino).
Również na wschodnim brzegu Padu, na zboczu wzgórza, wzniesiono Villa della Regina, otoczoną ogromnym ogrodem, posiadającą w swych zbiorach obrazy z XVII i XVIII wieku i oryginalne meble z epoki.
Poza Turynem:
Zamek Rivoli zaplanowany pierwotnie jako twierdza wojskowa mieści obecnie Muzeum Sztuki Współczesnej.
Zamek Moncalieri, jedna z najstarszych rezydencji Sabaudii, został wybudowany w średniowieczu do celów obronnych, a później przebudowany na dwór królewski dynastii sabaudzkiej.
Pałac Królewski w Venaria Reale został zaprojektowany w 1658 roku przez Amedeo di Castellamonte dla księcia Karola Emanuela II i dedykowany Dianie, bogini łowów. W latach 1716–1728 Filippo Juvara
zrealizował szereg pomieszczeń jak Galleria di Diana, Citroniera,
Scuderie oraz kaplicę św. Huberta. Zamek razem z otaczającym go parkiem
tworzy kompleks o powierzchni 48 hektarów, zwany turyńskim „Wersalem”.
Położony w pobliżu Borgo Castello de La Mandria, otoczony jest rozległym, naturalnym parkiem.
Pałacyk myśliwski w Stupinigi zaprojektowany przez Filippo Juvarę. Na początku XIX wieku miejscowość Stupinigi była miejscem wystawnych gali oraz rezydencją Napoleona.
Zamek książęcy w Agliè
Zamek w Racconigi (prowincja Cuneo) otoczony rozległym, naturalnym parkiem
Neogotycki zamek w Pollenzo (prowincja Cuneo), wykorzystywany jako miejsce do produkcji wina.
Zamek w Govone ( w prowincji Cuneo), letnia rezydencja dynastii, otoczony XVIII-wiecznym ogrodem, wyróżniający się mitologicznym motywem w trompe l'oeil w Sali Honorowej (Salone d'onore).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz