Dziedzictwo UNESCO: Krajobraz kulturowy i zabytki archeologiczne w dolinie Bamian. Afganistan

Rozwój doliny rzeki Bamian zapoczątkował w drugiej połowie I wieku władca plemienia Kuszanów Kaniszka. Król ten był protektorem buddyzmu oraz opiekunem nauki i sztuki, za jego panowania powstały pierwsze świątynie buddyjskie w dolinie. Za rządów Kaniszki rozpoczęto również prace nad posągami Buddy wykuwanymi na zboczach Bamian. Prace te zakończono dwieście lat później i Bamian stał się znaczącym ośrodkiem kultu Buddy.

W północnej ścianie Bamian w skale wysokości 60 m wydrążono olbrzymie figury ludzkie, będące podobiznami Buddy. Wewnątrz figur znajdowały się schody wiodące na szczyt głowy. Figur tych było pierwotnie pięć, były niewątpliwie dziełem rzeźbiarzy indyjskich. Opisane zostały przez chińskiego mnicha Xuanzanga. Największa figura miała 53 m, najmniejsza 9 m. Wewnątrz figur i we flankującej je skale znajdowały się liczne korytarze, w tym schody wiodące na szczyt głów.

fuente: Misterios con Xana

fuente: Agusto en Canarias

8 marca 2001 roku rządzący Afganistanem talibowie zniszczyli za pomocą ognia artyleryjskiego oraz środków wybuchowych dwa największe posągi Buddy (53- i 36-metrowy), gdyż uznali ich istnienie za sprzeczne z zasadami islamu. Z punktu widzenia ich radykalnej ideologii istnienie tych posągów kłóciło się z głoszonym w islamie zakazem sztuki figuralnej. Oraz z kategorycznym zakazem innych religii i oddawaniu czci ich symbolom. Przeciw tej decyzji protestowało wiele krajów, w tym także islamskich. Nie zapobiegła jej nawet osobista interwencja Kofi Annana. Zburzenie zabytkowych posągów wywołało falę oburzenia na całym świecie.

fuente: Infobae

W 2005 roku Hiro Yamagata zaproponował odtworzenie posągów za pomocą projekcji laserowej, ale jego projekt nie został zrealizowany. 6 i 7 czerwca 2015 roku za zgodą UNESCO oraz afgańskiego rządu miała miejsce projekcja wizerunków posągów w niszach, w których stały oryginalne figury.

fuente: tribune.com.pk

fuente: Daily Mail

Nowe świątynie i klasztory zakładano do VIII wieku. Powstał tu labirynt cel mnichów buddyjskich (mieszkało tu ich ponad tysiąc w dziesięciu klasztorach) i dużych pomieszczeń obrzędowych wykuty w skale. Umieszczano w nich liczne malowidła ścienne i rzeźby. Buddyjskie budowle sakralne powstawały także w sąsiedniej dolinie rzeki Kakrak.