Archipelag Tonga leży na południowym Pacyfiku, około 2000 km na
północny-wschód od Nowej Zelandii. Królestwo Tonga, znane pod nazwą
„Przyjaznych Wysp”, przed zdobyciem niepodległości w 1970 roku było
jedyną monarchią konstytucyjną w regionie Pacyfiku. Lakalaka jest połączeniem choreografii, oratorstwa, polifonii wokalnej i
instrumentalnej, muzycznej kompozycji oraz tekstów odnoszących się do
lokalnych legend i historii. Ta żywa kulturowo forma ekspresji odgrywa istotną rolę
podczas ważnych uroczystości, takich jak koronacja monarchy i rocznice
uchwalenia konstytucji. Nazwa lakalaka oznacza w języku tongańskim
„kroczyć żwawo lub ostrożnie”, a jej początki wywodzą się z tańca
znanego jako me’elaufola. Tradycja rozwinęła się w XIX wieku, a
rozkwitła ponownie w XX wieku dzięki mecenatowi rodziny królewskiej.
Występy trwają około trzydziestu minut i biorą w nich udział duże grupy,
liczące do kilkuset osób. Artyści są ustawieni w rzędy, mężczyźni po
prawej stronie, kobiety po lewej. Mężczyźni tańczą wykonując szybkie,
energiczne ruchy, podczas gdy kobiety wykonują z gracją powolne kroki
taneczne skoordynowane z eleganckimi gestami rąk. Obie grupy klaszczą i
śpiewają podczas tańca, często z akompaniamentem chóru.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz