Maloya jest mieszanką muzyki, pieśni i tańców, charakterystyczną
dla mieszkańców wyspy Réunion (terytorium zamorskiego Francji na Oceanie
Indyjskim). Zrodziła się z kultury niewolników z Afryki i Madagaskaru,
przywiezionych na wyspę do pracy na plantacjach trzciny cukrowej, a z
czasem została zaadoptowana przez wszystkich mieszkańców wyspy.
Pierwotnie miała formę muzycznego dialogu między solistą a chórem,
któremu towarzyszyła gra na instrumentach perkusyjnych. Współcześnie maloya
przybiera wiele form i rozwija się zarówno w warstwie tekstowej, jak i
instrumentalnej. Wykonywana jest na scenie przez zawodowych muzyków i
amatorów, zawiera w sobie elementy muzyki rockowej, reggae i jazzu.
Pierwotnie pieśni i muzyka były odbiciem dawnych kultów przodków, z
czasem stały się wyrazem żalu nad ciężkim losem ludzi zmuszonych do
niewolniczej pracy, a od mniej więcej trzydziestu ostatnich lat maloya stała się ważnym elementem tożsamości kulturowej wszystkich mieszkańców wyspy. Maloya
towarzyszy każdemu wydarzeniu kulturalnemu, politycznemu i społecznemu
na wyspie, stając się tym samym elementem walki o prawa polityczne.
Tradycja ta podtrzymywana jest przez ponad 300 działających na wyspie
zespołów, w tym artystów o światowej sławie, jest także nauczana w
miejscowym konserwatorium.
fuente: Unesco
Procesje z relikwiarzami w regionie Limousin
W Limousin co siedem lat odbywają się
ceremonie i procesje towarzyszące oddawaniu czci relikwiom świętych
katolickich, które przechowywane są w tamtejszych kościołach. Mieszkańcy gromadzą się, by oglądać procesje z relikwiarzami., w
których niesione są sztandary i idą osoby w historycznych strojach.
Wystawianie relikwii jest lokalną tradycją, a mieszkańcy regionu uważają
się za jej spadkobierców, niezależnie od tego, czy są czy nie są
chrześcijanami. Poszczególne bractwa i komitety organizacyjne
uczestniczą aktywnie w przygotowaniach do uroczystości, które
rozpoczynają się już rok wcześniej. Zaangażowani są w nie liczni
rzemieślnicy, przedstawiciele duchowieństwa, radni, stowarzyszenia
charytatywne i wolontariusze, a także chóry, orkiestry i zespoły
muzyczne.
fuente: Unesco
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz