Starożytna sieć szlaków handlowych, która prowadziła z południa Półwyspu Arabskiego ku wybrzeżom Morza Śródziemnego. Szlakami tymi transportowano wonności produkowane z żywicy kadzidłowców. Szlak prowadził z okolic dzisiejszego Omanu, wzdłuż brzegów Morza Arabskiego i Morza Czerwonego, do Petry, stolicy państwa Nabatejczyków (w dzisiejszej Jordanii). Dalej szlak rozgałęział się w dwie strony: jedna droga prowadziła na północ, do Damaszku, druga zaś wiodła przez pustynię Negew ku śródziemnomorskim portom, zwłaszcza temu w Gazie. Stamtąd towary transportowano drogą morską do Europy i Afryki Północnej. Szlak kadzidlany funkcjonował i rozwijał się przez całe I tysiąclecie p.n.e., szczyt swojej popularności osiągając w III wieku p.n.e. Towarami, na które był największy popyt, były mirra i kadzidło. W świecie hellenistycznym i w starożytnym Rzymie wonności uważane były za towar luksusowy. Kadzidło służyło celom kultowym – także wśród chrześcijan. Szlakiem kadzidlanym transportowano też przyprawy i asfalt (znad Morza Martwego).
Wpis obejmuje kadzidłowce z Wadi Dawkah oraz pozostałości oazy karawanowej Shisr/Wubar, jak również pobliskie porty Khor Rori i Al-Balid.
Shisr/Wubar
Jor Rori
Al-Balid
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz