Karkawan leży na przylądku Ras at-Tib, najstarsze ruiny podchodzą z VI wieku p.n.e.. Miasto przeżywało rozkwit w IV i II wieku p.n.e..
Z tego okresu pochodzą pozostałości murów obronnych oraz starannie
zaplanowanego układu urbanistycznego z przecinającymi się prostopadle
ulicami. Zachowane fragmenty mozaik owych posadzek, stiukowego
pokrycia ścian oraz urządzeń sanitarnych (np. wanien) wskazują na
zamożność mieszkańców. Rozwój miasta został przerwany w wyniku wyprawy
wojennej władcy Syrakuz Agatoklesa. Miasto zostało opuszczone przez mieszkańców w czasie I wojny punickiej (ok. 253 p.n.e.).
Odkryto pozostałości największego sanktuarium punickiego w Afryce Zachodniej. Zbudowane było na planie semickiej świątyni. Podzielona była na dwie części, z
której jedna służyła do sprawowania obrzędów, druga natomiast dla
uczestników obrzędów.
Wanna
Za murami miasta zachowały się ruiny starożytnej nekropolii z fragmentami mozaik, ścian budynków i kolumn. Została ona odkryta w roku 1939 przez archeologa Pierre'a Cintasa. W trakcie wykopalisk odkryto wiele grobów z bogatym wyposażeniem (biżuterią, ceramiką).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz