Tradycyjna muzyka vallenato wywodzi się z połączenia muzyki Kolumbii Północnej, pieśni hodowców bydła w Magdalena Grande, pieśni afrykańskich niewolników i tradycyjnych tańców autochtonicznych mieszkańców Sierra Nevada w Santa Marta. Czerpie ona również z tradycji poezji hiszpańskiej i gry na europejskich instrumentach muzycznych. Słowa towarzyszące muzyce vallenato mają objaśniać świat poprzez opowieści, w których realizm łączy się z wyobraźnią. W piosenkach przeplata się nostalgia, radość, ironia i żart. Używane instrumenty muzyczne to caja (bębenek, na którym wybija się rytm rękoma), guacharaca i akordeon. Ten rodzaj muzyki opiera się na czterech rytmach czy „melodiach” o własnym schemacie rytmicznym. Wykonywany jest z okazji festiwali muzyki vallenato, ale przede wszystkim w czasie gromadzących przyjaciół i rodziny „parrandas”, które mają duże znaczenie w budowaniu wspólnej regionalnej tożsamości. Istnieją różne przeszkody, zagrażające żywotności muzyki vallenato, przede wszystkim konflikty zbrojne w Kolumbii związane z wojnami narkotykowymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz