Dziedzictwo UNESCO: Portyki Bolonii. Włochy 2021

Wpis obejmuje 12 zespołów podcieni wraz z sąsiednią zabudową w centrum Bolonii, pochodzących z różnych okresów – od XII wieku do dziś. Podcienia w Bolonii liczą w sumie 62 km długości. Są one drewniane i murowane, z kamienia lub z cegły, a nawet z żelbetu. Biegną wzdłuż ulic, placów, pasażów, stref pieszych, po jednej lub po obu stronach ulicy. Portyki mają swe początki w czasach późnego średniowiecza, i są efektem powiększania powierzchni mieszkalnych budynków z powodu nagłego wzrostu populacji, napływu studentów i uczonych związanych z Uniwersytetem Bolońskim oraz imigracji ludności wiejskiej. Początkowo jedynie poszerzano piętra wyższe, następnie zaczęto budować także kolumny podtrzymujące piętra, aby zapobiec zawaleniu. Są wśród nich budowle z portykami, które nie znajdują się w ciągu budynków i dlatego nie stanowią części przejścia dla pieszych lub krytego pasażu. Podcienia przede wszystkim dają schronienie w razie niekorzystnych warunków atmosferycznych i pozwalają na prowadzenie działalności handlowej. Tradycyjne sklepione arkady portyków zostały zastąpione w XX wieku konstrukcjami z betonu.