Pierwotna nazwa teg miejsca mogła brzmieć Kooja, jest to stanowisko archeologiczne przedhiszpańskiej kultury Majów z wpływami Olmeków w okresie Średniej Preklasy Majów. Znajduje się w gminie El Asintal (Retalhuleu) w południowej Gwatemali. Takalik Abaj było nieprzerwanie okupowane przez prawie dwa tysiące lat. Stanowisko ma jedną z największych koncentracji rzeźb w stylu Olmec poza Zatoką Meksykańską. Miejsce to kwitło kulturowo i ekonomicznie w okresie preklasycznym i klasycznym, od IX wieku p.n.e. do co najmniej IX wieku n.e.. p.n.e. do co najmniej X wieku n.e. i było ważnym ośrodkiem handlowym z Kaminaljuyú i Chocolá. Znaleziska z wykopalisk archeologicznych Takalik Abaj kwalifikują je jako jedno z największych miejsc rzeźbionych zabytków na gwatemalskim wybrzeżu Pacyfiku.
Rdzeń miasta obejmował promień około 6,5 km², gdzie nadal widocznych jest około 80 głównych struktur i kilkanaście placów. Od czasu odkrycia miasta znaleziono w nim ponad dwieście rzeźbionych w kamieniu stel. Jego architektura była pod dużym wpływem Olmeków w okresie środkowej preklasyki, później ona rozwinęła cechy Majów.
Struktura 12 jest trzypoziomową platformą ze schodami po wschodniej i zachodniej stronie. Po zachodniej stronie konstrukcji znajduje się rząd rzeźb, który obejmuje sześć pomników, stelę i ołtarz. Kolejne pomniki znajdują się po wschodniej stronie, jeden z nich prawdopodobnie przedstawia głowę krokodyla, pozostałe są gładkie.
Stela 5 jest zachowana w dobrym stanie i zawiera dwie inskrypcje z datami, otoczone dwiema rzeźbami stojących postaci przedstawiających władców. Późniejsza z nich datowana jest na 126 r. n.e. Postać po prawej stronie trzyma w dłoni węża, podczas gdy postać po lewej stronie niesie prawdopodobnie jaguara. Pomnik ten prawdopodobnie przedstawia władcę przekazującego władzę swojemu następcy.
W Takalik Abaj znajduje się kilka rzeźb przedstawiających otyłe postacie ludzkie wyrzeźbione ze skały występującej na wybrzeżu Pacyfiku na obszarze rozciągającym się od Izapa w Meksyku do Salwadoru. Ich dokładna funkcja nie jest znana, ale prawdopodobnie pochodzą z późnego okresu preklasycznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz