Łacińska nazwa limes oznacza granicę lub przesiekę. Rzymski limes oparty na systemie umocnień granicznych stanowił pierwszą w historii jasno zdefiniowaną granicę państwa. Historia limesu sięga roku 9, kiedy to Rzymianie pod wodzą Warusa ponieśli klęskę w bitwie w Lesie Teutoburskim, pokonani przez plemiona germańskie dowodzone przez Arminiusza, była to jedna z największych klęsk w historii Rzymu.
Wał Hadriana został zbudowany przez Rzymian w północnej Brytanii w latach 121-129 n.e. na odcinku od wsi Bowness do twierdzy Segedunum w Wallsend jako zapora przed wojowniczymi plemionami Piktów z Kaledonii. W założeniu konstrukcja miała jedynie utrudniać przemieszczanie się
między południową i północną częścią wyspy a strzec tego miały
rozmieszczone co 500 metrów wieże strażnicze i co 1,5 kilometra niewielkie forty.
Długość tej budowli wynosiła 117 km, szerokość 3 m, a wysokość do 5-6
m.
Wał Antonina reprezentuje
wysuniętą najbardziej na północ granicę Imperium Rzymskiego. Ma prawie
63km (39 mil) długości, 3 metry (10 stóp) wysokości i 5m (16 stóp)
szerokości. . Budowę rozpoczęto w 142 roku na rozkaz rzymskiego cesarza Antoniusza Piusa. Ukończenie budowy zajęło 12 lat. Wał rozciąga się 63 km (39 mil) od wioski Old Kilpatrick we wschodnim
Dunbartonshire nad zatoką Morza Irlandzkiego do Carriden niedaleko
Bo'ness nad zatoką Morza Północnego.
Limes Górnogermańsko-Retycki rozciągający się między Renem a Dunajem jest zaliczany do największych zabytków archeologicznych w Europie Środkowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz