Kolej transirańska, łącząca Morze Kaspijskie na północnym wschodzie z Zatoką Perską na południowym zachodzie, przebiega przez dwa łańcuchy górskie, rzeki, płaskowyża, kompleksy leśne i równiny w czterech strefach klimatycznych. Kolej budowano od 1927 do 1938 roku. Zaprojektowane z niezwykłym rozmachem przedsięwzięcie zrealizowane zostało dzięki współpracy rządu Iranu z 43 firmami budowlanymi z różnych krajów. Szlak prowadzi z portu Bandar-e Emam Chomejni nad Zatoką Perską przez Ahwaz, Kom i Teheran do portu Bandar-e Torkaman nad Morzem Kaspijskim. Jego długość wynosi 1394 km i jest na nim położonych 90 stacji kolejowych. Po drodze szlak przecina pasmo górskie Elburs i góry Zagros. Pokonanie dwóch łańcuchów górskich, często na poziomie powyżej 2000 m n.p.m. (najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2214 m n.p.m.), wymagało zastosowania zaawansowanych rozwiązań inżynieryjnych. Na całym szlaku wybudowano 224 tunele, w tym 11 tuneli spiralnych, oraz 4772 wiadukty i mosty.
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz