Czakan to sztuka wyszywania kolorową nitką ozdób, kwiatów i symbolicznych obrazów na tkaninach bawełnianych i jedwabnych. Tradycja ta jest rozpowszechniona wśród kobiet i dziewcząt w Tadżykistanie. Haftem czakan zdobi się ubrania i elementy wyposażenia domu, a więc kobiece bluzki, chustki na głowę, zasłony, poduszki, narzuty i okrycia na kołyski. Wyszywane elementy przedstawiają postacie symboliczne i mitologiczne wyobrażenia, odnoszące się do otaczającej natury i wszechświata. W praktyce, praca nad czakan wymaga: wyboru odpowiedniego materiału i nici, narysowania wzoru ornamentu, który będzie wyszywany, odwzorowania go na kanwie i wyszycia haftu. W przeszłości nici były przygotowywane z włókien bawełnianych i jedwabnych, następnie farbowane naturalnymi barwnikami z roślin i minerałów; współcześnie hafciarki używają do wyszywania nici materiałowych. W okręgu chatlońskim bluzka z haftem czakan jest ważnym elementem stroju panny młodej, natomiast pan młody nosi „tāqi” (tradycyjne nakrycie głowy ozdobione haftem czakan). Z okazji świąt i festiwali kultury tradycyjnej, tadżyckie kobiety i dziewczęta noszą stroje wyszywane haftem czakan. Są one uosobieniem piękna, elegancji oraz jedności człowieka z przyrodą. Młode pokolenie uczy się sztuki haftu od matek, babć i starszych sióstr. Przekaz tej tradycji odbywa się także metodą „ustod-shogird” (mistrz-uczeń).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz