Obiekt obejmuje osiem komponentów, którymi są monumentalne konstrukcje ziemne rozciągające się na długości 150 km wzdłuż środkowych dopływów rzeki Ohio, wzniesione między 1 a 400 rokiem n.e., pełniące pierwotnie funkcje ceremonialne i będące przykładem tradycji oraz architektury krajobrazu rdzennej ludności Ameryki Północnej kultury Hopewell.
Kopce, wały, rowy oraz inne konstrukcje ziemne tworzące kompleks powstały między 1 a 400 rokiem n.e. i pełniły funkcje ceremonialne dla rdzennych ludów zamieszkujących wówczas ten teren. Były miejscami zgromadzeń, a często także pochówków. Zaprojektowane i wzniesione przez nich budowle ceremonialne rozmieszczone są na rozległym obszarze i cechują się dużą skalą oraz złożonością. Wielkie ziemne okręgi, kwadraty i ośmiokąty wykonane zostały z precyzją formy, techniki i geometrii, a szczyty kopców wymodelowane zostały tak, by tworzyć płaskie, równe przestrzenie. Zamieszkująca ten teren społeczność posiadała wiedzę astronomiczną, stąd budowle w określonych dniach ustawione są zgodnie z kierunkami wschodów i zachodów Słońca i Księżyca.
W wyniku przeprowadzonych na poszczególnych stanowiskach badań archeologicznych odkryto pozostałości konstrukcji drewnianych i kamiennych związanych z zagospodarowaniem tych miejsc do celów ceremonialnych a także liczne przedmioty rytualne o wysokich walorach artystycznych, wykonane z materiałów pozyskiwanych z różnych, często oddalonych od siebie, miejsc w Ameryce Północnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz