Wpis obejmuje 17 budynków w Al-Muharrak, trzy przybrzeżne ławice ostryg (Hayr Bū-l-Thāmah, Hayr Bū'Amāmah y Hayr Shtayyah), część
nabrzeża i forteca Qal’at Bu Mahir na południowym cyplu wyspy
Al-Muharrak, skąd niegdyś statki wyruszały na połów ostryg. Na Liście
Światowego Dziedzictwa UNESCO znalazły się także domy bogatych kupców,
sklepy, magazyny i meczet. Obiekt jest ostatnim zachowanym w pełni
przykładem tradycyjnej gospodarki opierającej się na połowie pereł,
świadczącym o bogactwie, jakie przynosił handel w Zatoce od II w. n.e.
do lat trzydziestych XX w., kiedy w Japonii zaczęto zakładać hodowle
pereł. Stanowi także znakomity przykład tradycyjnego wykorzystania
zasobów morskich oraz interakcji człowieka ze środowiskiem, które
ukształtowały zarówno gospodarkę, jak i tożsamość kulturową
społeczeństwa Bahrajnu.
Część nabrzeża wyspy Muharraq
Forteca Qal'at bu Mahir
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz