Czowkan jest tradycyjną grą konną, której towarzyszy muzyka i opowiadanie historii. W Iranie tradycja ta liczy sobie ponad 2 tysiące lat. Partie gry na ogół były i są rozgrywane na dziedzińcach pałaców i na miejskich esplanadach. Zgodnie z zasadami czowkan, w szranki stają dwie drużyny jeźdźców, którzy dążą do wbicia piłki do bramki rywali za pomocą drewnianych kijów. Czowkan to nie tylko sama gra, ale również widowisko muzyczne i opowiadanie historii. Nosicielami zwyczajów czowkan są więc zarówno jeźdźcy, jak i muzycy oraz bajarze. To artystyczne i sportowe wydarzenie odgrywa niezwykle ważną rolę w podtrzymywaniu ciągłości lokalnej tożsamości. Odniesienia do niego można znaleźć w perskiej literaturze, przysłowiach, rzemiośle i motywach ozdobnych. Jako praktyka, która zakłada symbiozę pomiędzy człowiekiem i przyrodą, czowkan zapewnia uczestnikom zdrowie ciała i ducha. Tradycyjnie przekaz wiedzy związanej z tym zwyczajem odbywał się nieformalnie wewnątrz rodziny. Jednakże w ostatnich dziesięcioleciach zaczęły powstawać stowarzyszenia, które oferują kursy tej gry i wspierają lokalnych uczestników tradycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz