Bailes chinos to bractwa muzyczno-śpiewacze, które w czasie uroczystości
świątecznych wyrażają swą wiarę poprzez muzykę, taniec i śpiew.
Wyodrębnia się pięć stylów baile chino. Nazwa każdego z nich pochodzi od
nazwy doliny lub dorzecza w regionie Norte Chico w środkowej części
Chile. Tańce, wykonywane głównie przez mężczyzn z obszarów wiejskich,
charakteryzują się podskokami i przysiadami wykonywanymi w rytmie
miarowej muzyki instrumentalnej, granej na instrumentach perkusyjnych i
fletach, wywodzących się z czasów prekolumbijskich. Mistrz śpiewa strofy
o tematyce religijnej z pamięci lub je improwizuje. Towarzyszą mu
muzycy i tancerze ustawieni w dwóch jednakowych rzędach. Układem
tanecznym kieruje muzyk grający na instrumencie perkusyjnym, który czuwa
również nad zachowaniem tempa gry. W każdej grupie muzycznej jest osoba
niosąca sztandar i strażnicy, którymi na ogół są kobiety. Muzykę,
taniec i teksty poznaje się w drodze bezpośredniej obserwacji,
naśladownictwa i rodzinnego przekazu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz