Tradycyjne techniki włókiennicze grupy etnicznej Li, chińska technika druku

Tradycyjne techniki włókiennicze grupy etnicznej Li

Są stosowane do wytwarzania z bawełny, konopi i innych włókien ubrań i tkanin codziennego użytku. Stosowane techniki, takie jak ikat, dwustronne haftowanie, splot żakardowy, są przekazywane przez matkę córkom od najmłodszych lat drogą ustną i poprzez praktyczną naukę. Kobiety Li tworzą wzory na tkaninach używając jedynie swojej wyobraźni i wiedzy o tradycyjnych motywach. Brak języka pisanego sprawia, że użyte wzory są kroniką lokalnej historii i legend oraz wyrazem wierzeń, zwyczajów, zakazów, tradycji i stylu życia grupy Li. Wzory używane na tkaninach odzwierciedlają także różnice między pięcioma dialektami, którymi posługują się mieszkańcy wyspy. Stroje i tkaniny stanowią nieodzowną część wielu wioskowych uroczystości, jak obrzędy religijne, święta, wesela i inne, na które kobiety Li przygotowują odpowiednie stroje i wzory. Jednakże w ostatnich latach liczba kobiet posiadających umiejętność tkania i haftu gwałtownie spada, w związku z czym zachowanie tradycyjnych technik tkackich grupy Li jest poważnie zagrożone i wymaga pilnej ochrony.

                                                            fuente: Unesco

                                                             fuente: Unesco


Chińska technika druku z zastosowaniem drewnianych ruchomych czcionek

Jedna z najstarszych na świecie technik druku przy użyciu drewnianych ruchomych czcionek zachowała się w powiecie Rui w prowincji Zhejiang, gdzie stosowana jest do sporządzania i drukowania genealogii rodów. Mężczyźni są przyuczani do kreślenia i wycinania chińskich znaków, umieszczanych następnie na matrycy i drukowanych. To zadanie wymaga bogatej wiedzy historycznej i doskonałej znajomości klasycznej chińskiej gramatyki. Kobiety zajmują się cięciem papieru i oprawą wydrukowanych genealogii. Ruchome znaki mogą być używane wielokrotnie do montowania kolejnych matryc. W ciągu roku rzemieślnicy gromadzą komplety drewnianych znaków i narzędzi drukarskich w hali przodków lokalnej społeczności, gdzie ręcznie składają tekst i drukują genealogie. Ukończeniu prac towarzyszy uroczystość, w trakcie której zecerzy umieszczają tekst w zamkniętych pudełkach, by zapewnić mu bezpieczne przechowywanie. Techniki druku za pomocą drewnianych ruchomych czcionek są przekazywane w ramach rodziny ustnie, z pokolenia na pokolenie i w sposób nieformalny. Gwałtowny spadek liczby rzemieślników posługujących się tą technologią spowodowany jest koniecznością odbywania intensywnych szkoleń, potrzebnych do opanowania tych umiejętności, niskim poziomem dochodowości tego zajęcia, upowszechnieniem technologii druku komputerowego, a także malejącym zainteresowaniem sporządzaniem genealogii rodów. Obecnie pozostało tylko 11 osób w wieku powyżej 50 lat, które opanowały umiejętność posługiwania się całym zestawem technik drukowania.

                                                           fuente: Unesco

                                                            fuente: Unesco