Gra na bębnie sega na wyspie Rodrigues to dynamiczne i rytmiczne wykonywanie muzyki, pieśni i tańców wywodzących się z czasów niewolnictwa. Głównym instrumentem perkusyjnym jest tambur – bęben, na którym energicznie wybija się rytm. Na instrumencie zwanym triyang rytm wybijany jest z boku, a bwat i mayos uderzane są dłonią. Ten rodzaj muzyki jest wykonywany na całej wyspie Rodrigues, w domach i na ulicy, z okazji oficjalnych i nieoficjalnych świąt. Głównymi depozytariuszami są mieszkańcy wyspy Rodrigues, a także diaspora na Mauritiusie i w innych regionach świata. W wykonywaniu muzyki uczestniczyć może każdy, niezależnie od wieku, płci i statusu społecznego. Jako sztuka wywodząca się z buntu i oporu, gra na bębnie sega ułatwia rozwiązywanie konfliktów, sprzyja resocjalizacji i umacnia więzi społeczne. Rząd uznaje ją za symbol historii społeczności wyspy. Ochrona tego dziedzictwa jest efektem starań wielu grup istniejących na wyspie od lat siedemdziesiątych XX wieku, a także działającej obecnie specjalnej organizacji pozarządowej. Konkursy i próby odbywają się w ośrodkach lokalnych. Ta tradycyjna forma muzyki praktykowana jest obecnie również w miejscach związanych z turystyką, co przynosi dochody wykonawcom. Młode pokolenie uczy się od starszych poprzez naśladownictwo i obserwację. Wyrobu instrumentów uczą doświadczeni rzemieślnicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz