Historyczne centrum Odessy (zagrożone). Ukraina 2023

fuente: https://ukraine.ua/

W starożytności na terenie dzisiejszej Odessy istniały dwie osady greckie: „Isiaka” i „Istrian”. Od 337 roku tereny te należały do Gotów, w 390 przejęli je Hunowie, a w 453 Kutrigurzy (potomkowie Hunów). W 520 znalazły się pod panowaniem Awarów, w 620 Bułgarów (Hordy Asparucha) do 830 roku, kiedy zdobyli je Madziarowie. Od XIV wieku na terenie Odessy istniała tatarska warownia Chadżybej podległa Chanatowi Krymskiemu. W wyniku podbojów litewskich pod koniec XIV w., od 1392 r. do końca lat 40. XV w. terytorium między Dniestrem i Dnieprem pozostawało pod władzą Wielkiego Księstwa Litewskiego pozostającego w unii z Polską. W 1789 r. turecki Chadżybej został zdobyty dla Rosji przez Kozaków pod dowództwem Hiszpana José de Ribasa. Dało to impuls do powstania miasta, którego budowę oficjalnie rozpoczęto 22 sierpnia 1794 roku, według projektu pochodzącego z Brabancji inżyniera François Sainte de Wollanta i nazwano Odessa. Zarządzający miastem od 1804 roku gubernator de Richelieu ukończył budowę portu. W XIX wieku miasto stało się głównym portem obsługującym eksport rosyjskiego zboża. Dzięki temu stało się jednym z najbogatszych i najszybciej rozwijających się miast carskiej Rosji. Przed wybuchem I wojny światowej Odessa stała się czwartym najważniejszym miastem Imperium Rosyjskiego, po Petersburgu, Moskwie i Warszawie. 

fuente: https://buninn.com/

Bulwar Prymorski

fuente: https://www.gpsmycity.com/

Urząd Miasta z 1826 r.

fuente: https://es.dreamstime.com/

Schody Potiomkinowskie są najbardziej rozpoznawalnym symbolem Odessy. Schody mają 192 stopnie, 136 metrów długości. Zostały zbudowane ze względu na wysokie położenie Odessy względem morskiego portu, z którym miasto łączyły wcześniej schody drewniane. Oryginalne schody zaprojektował w 1825 roku włoski architekt Francesco Boffo, przy pomocy Awrama Mielnikowa z Petersburga. W 1837 roku zapadła decyzja o powiększeniu schodów do gigantycznych rozmiarów według planów konstrukcyjnych brytyjskiego inżyniera Uptona. Prace przy rozbudowie trwały do 1841 roku.

fuente: https://at.pinterest.com/

Pałac Woroncowa został zbudowany w latach 1827–1930 przez sardyńskiego architekta Franciszka Boffo dla generał-gubernatora odeskiego Michaiła Woroncowa.

fuente: https://restgeo.com/pl/attractions/ukraine/

fuente: https://www.hellotravel.com/

Teatr Opery i Baletu z lat 1884–1887 w stylu eklektycznym.

fuente: https://www.dreamstime.com/

fuente: Odesa National Academic Opera and Ballet Theater

Filharmonia z przełomu XIX i XX wieku, kształtem przypomina Pałac Dożów w Wenecji. Główne wejście do filharmonii prowadzi przez zadaszoną galerię zwaną loggią - jej sufit jest ozdobiony malowidłami przedstawiającymi 12 znaków zodiaku.

fuente; https://www.hor.net.ua/en/attractions-of-odessa/

Pomnik carycy Katarzyny II , założycielki miasta.

fuente: https://12horasdeveracruz.com/

W 1876 w Odessie powstała placówka filialna rosyjskiego klasztoru św. Pantelejmona na górze Athos. Jej siedzibę i główną świątynię – pięciokopułowy sobór, zbudowany z kamieni przywiezionych z Athosu – poświęcił 28 lipca 1895 biskup Tichon.

fuente: https://www.dreamstime.com/odesa-old-city

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej 

fuente: https://eparhiya.od.ua/

Sobór Spaso-Preobrażeński to największa cerkiew prawosławna Odessy. Świątynia została wzniesiona w końcu XVIII w. 

fuente: https://pl.freepik.com/premium

Hotel Pasaż

fuente: https://art-facts.com/

Dworzec Kolejowy  

fuente: https://pixabay.com/

Odeskie katakumby – sieć podziemnych tuneli, korytarzy i wyrobisk, powstałych głównie wskutek eksploatacji wapienia, rozciągająca się pod miastem. Obecnie długość zbadanej części przekracza 2,5 tysiąca km.

fuente: https://www.catacumbasderoma.com/

Latarnia morska Woroncowa znacząca wejście do portu w Odessie, nazwana na cześć gubernatora miasta Michaiła Woroncowa.

fuente: https://es.dreamstime.com/