Starożytne założone przez Majów na półwyspie Jukatan w Meksyku w IV-VI w, leży w połowie drogi między miastami Mérida i
Cancún. Zachowane zabytki w jego częściach południowej i zachodniej są związane z kulturą Majów, ich charakterystyczną cechą są niskie budynki wznoszone z kamienia o gładkich ścianach. Ostateczny układ miasta powstał po 900 r. w okresie wpływów Tolteków. Z tego okresu pochodzą największe budowle: największe na terenach Mezoameryki boisko do gry w ullamalitzli (o długości 150 m), El Castillo – świątynia Kukulkana (Świątynia Zamek), Świątynia Wojowników (Templo de los Guerreros), grupa Tysiąca Kolumn i Świątynia Jaguara.
Chichén Itzá zostało uznane za jeden z nowych cudów świata.
Chichén Itzá zostało uznane za jeden z nowych cudów świata.
foto: David Gordillo
foto: pet_r
foto: Mark Schoneveld
foto: Mark Schoneveld
Platforma Czaszek
foto: Kyle Matthews
Świątynia Kukulkana wznosi się na wysokość 24 m.
foto: jjjj56cp
.jpg)
foto: BORIS G
Świątynia Wojowników i 1000 kolumn
foto: George Lamson
foto: jack kuo
Obserwatorium
Boisko do gry w ullamalitzli
foto: George Lamson
Majowie wierzyli, że bóg deszczu Chaak żyje w jaskiniach i naturalnych studniach zwanych cenotami. Wierzyli, że studnie te prowadzą w zaświaty i składali w ofierze
ludzi, szczególnie młode dziewczyny. Znaleziska archeologiczne obejmują zarówno liczne szkielety jak i
przedmioty związane z kultem. Cenote w Chichén Itzá mierzy 20 m głębokości, 50 m średnicy i jest niemal idealnie okrągłe. W
czasach prekolumbijskich pełniła ważną funkcję religijną i była sercem
Chichén Itzá, dzięki czemu miasto zyskało dominującą pozycję w regionie i
mogło utrzymywać swoją władzę. Od niej też pochodzi nazwa Chichén Itzá,
która oznacza „u wylotu studni Itza”.
foto: George Lamson
foto: vicguinda
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz