Stanowisko paleontologiczne rozciągające się na obszarze 689 ha wzdłuż
wybrzeży Nowej Szkocji. Miejsce to uważane jest
za idealną wizytówkę okresu karbońskiego w dziejach Ziemi oraz za wyjątkowo bogate i
przejrzyste źródło materiału badawczego na temat warstw geologicznych
ukształtowanych ok. 318 – 303 mln lat temu, w tzw. okresie pensylwańskim
(Górny Karbon). Znajdujące się tam skamieliny przechowały w
nienaruszonym stanie m.in. ślady pierwotnych zwierząt i pozostałości
lasów deszczowych, w których żyły. Na ciągnących się przez 14,7 km
klifach, skarpach, skalnych półkach i plażach obserwować można
pozostałości ekosystemów: estuariów, lasów deszczowych i podatnych na
pożary zalesionych równin aluwialnych. Jest tam też największe odkryte
skupisko skamielin należących do tych trzech ekosystemów, a wśród nich
96 rodzajów i 148 gatunków organizmów oraz 20 grup śladów zwierzęcych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz